28 en 29 mei voorjaarsfair, kom je ook? meld je aan op: tuttemerull@me.com

Wat een week

Het is weekend ! Maar dat wisten jullie zelf ook al wel dat hoef je niet van mij te horen...


Verder vind ik het een vervelende week, Natas ontdekte iets wat haar leven deze week danig op zijn kop zette, de man van Repel moest naar Haiti, mister T is opgenomen in het ziekenhuis en doodziek, zo kunnen we nog wel even doorgaan .
Wat is er toch aan de hand deze week?

En net las ik dit artikel:
Ik heb er geen woorden voor hoe oneerlijk het leven soms kan zijn en mijn gedachten zijn bij die kleine die nu wees is geworden....(even op het artikel klikken om het groter te zien)


13 reacties:

O mijn hemel.... dit had ik nog niet gehoord... Wat vreselijk, wat erg, wat ontzettend.... verwarrend allemaal!! Ik ben ook apetrots op Repel en haar vent!!

15 januari 2010 om 19:04  
Anoniem zei

Wat een week....als ik al die dingen lees zijn mijn probleempjes niet de letters waard die ik af en toe zit te typen.

We hebben vrienden in Haiti, ze leven nog! We hadden nog niks van hun gehoord,ik las het net online in de krant...dit echtpaar leidt een organisatie voor meisjes van de straat, Lemuel Swiss. Dankbaar....

15 januari 2010 om 19:11  

Wat sneu voor Jim .. wat een ongelukkig tijdstip he ..bah.

Nee de wereld staat weer effe op de kop !

Groetjes elise

15 januari 2010 om 19:38  

Oh wat verschrikkelijk! Wat gebeuren er soms toch ontzettend wrede dingen met mensen. Ik moet ook steeds aan Repel en haar man denken trouwens, lijkt me zo heftig om daar nu te zijn.

15 januari 2010 om 19:53  

Het is, net wat Wondelgijn al zegt, vreselijk verwarrend allemaal. Wáár je ook kijkt of leest, er is zoveel ellende en verdriet. In het klein en in het groot. En, inmiddels ouder (en wijzer) weet ik dat we allemaal ons portie ellende op ons bord krijgen.

15 januari 2010 om 20:15  

alles staat op zijn kop.. ieder heeft verdriet of juicht.. het zijn allemaal uitersten momenteel... erge vorst of boven nul...zwart of wit...nee wat mij aangaat mogen ze deze week volledig schrappen. Nou ja .. ook niet helemaal natuurlijk

grts

15 januari 2010 om 20:26  

Hartverscheurend allemaal.

15 januari 2010 om 20:33  

Hoi Ilse, het is echt verschrikkelijk. Ik heb ook een geadopteerde zoon uit Haïti, kan het niet aanzien al gruwelijke beelden op tv. Wat een drama!

15 januari 2010 om 20:55  

Lees mijn log maar....

15 januari 2010 om 22:03  

zij kenden dit paar goed....

15 januari 2010 om 22:05  

Ik had het artikel al gelezen. Vréselijk! Denk je eindelijk je leven te kunnen beginnen met twee prachtige kindjes....

Het doet me denken aan dat liedje van Alanis Morissette: Ironic. 'Well life has a funny way of sneaking up on you
When you think everything's okay and everything's going right'

16 januari 2010 om 09:08  
lia zei

Ja, het is diep triest al die ellende. Je zult het maar op je bordje krijgen.
Las ook een post terug en las dat je afstand gaat doen van elvis. Hoop dat hij een goed tehuis krijgt en jij je rust.

fijn rustig weekend

16 januari 2010 om 10:31  

Ik hoorde zojuist op het journaal dat ze de lichamen van deze mensen en hun adoptiekindje gevonden hebben. Wat verschrikkelijk, alle hoop die er misschien nog was, helemaal vervlogen nu.

16 januari 2010 om 20:13