Ik keek naar Derek Ogilvie en ik ben sceptisch mensen, heel erg sceptisch.
Ik wil de beste man best geloven maar waarom heeft nog nooit iemand van hem
gehoord in zijn eigen land?
Dat is met Char ook het geval, in NL bekend maar in the States heeft nog
nooit iemand van het mens gehoord.
Waarom komen die mensen hier naartoe?
Omdat wij een goedgelovig volkje zijn?
Dom?
Lachen die lui zich dood dat wij er maar intrappen en blijven intrappen?
Waarom zeggen die dode mensen niet gewoon praktische dingen.
Waarom gaat iemand die een jaar dood is zeggen dat je een kaars hebt verplaatst,
waarom zegt ie niet dingen waar je wat aan hebt?
En dan denk ik aan .... je hebt je sleutel nog op de auto zitten,
of je vergeet 's avonds altijd het gas uit te doen.
Ik heb wel gezien wat je deed toen en toen toen je in bed lag ..
Of moest je nou perse in je neus zitten peuteren toen ik opgebaard
lag en het onder mijn schoenen smeren?
Zeg die sokken/trui/broek die je aanhebt vind ik lelijk en die schoenen
die je wilde kopen gisteren niet doen, niet de juiste kleur.
Of zeg tegen je pa dat ie naar de dokter gaat en snel een beetje want
hierboven zijn ze al een kamer voor hem aan het inrichten.
Of dit zijn de cijfers voor komende Lotto trekking.
Dat is nuttige info maar niet je hebt de kaars verplaatst, who the hell gives a fuck!
Vinden geesten dat nou belangrijk ?
Die krijgen toch ook niet iedere dag de gelegenheid om nog eens met je te praten ,
hebben ze niks op te biechten?
Of nog ergens in een kistje iets verborgen?
Kijk dan overtuig je mij.
Je hebt de kaars verzet... bullshit.
Vandaag zei een meneer als ik had moeten kiezen tussen Derek en 20 miljoen
dan had ik voor Derek gekozen.
Ik snap dat niet, als je 20 miljoen krijgt lullo , dan kan je Derek een jaar lang inhuren als je wil.
Ik had echt voor de 20 miljoen gekozen.
Maar ja ik hoef niet te kiezen.
Jammer eigenlijk. 20 miljoen lijkt mij wel wat...