*What's up

Hoe veel liefde en vreugde je er ook van krijgt ze kunnen soms ook behoorlijk een pain in the ass zijn oftewel achter het behang plakbaar.

En dan maakt het niets uit of het je eigen kinderen zijn of die van je partner.

Bij kinderen van jezelf kan je doorgaans zelfs nog wel wat meer hebben.

Kinderen van een ander opvoeden is echt niet altijd even makkelijk.

Maar met veel praten met elkaar en het onder woorden brengen van ergernissen /moeilijkheden etc kom je er wel.

Opvoeden is gewoon maar doen wat je het beste lijkt. 

En later zullen ze ongeacht wat of hoe je het gedaan hebt altijd wel commentaar hebben.

De eerste 2 jaren van je kind doe je immers alle moeite om het te leren praten en lopen, de 16 jaren die daarop volgen juist om ze hun mond te laten houden en zitten.

Dus ja kan je het die kids eigenlijk wel kwalijk nemen?

Ik heb in ieder geval zojuist even alles buiten gegooid wat niet opgeruimd was, dus voor de voordeur ligt nu: 9 schoenen, 1 hockeytas, 2 tassen, haarborstel, laarzen, blaadjes, hockeyschoenen.

En zo ga ik dat vanaf vandaag steeds maar doen want ik ben MOE van het zeggen dat ze moeten opruimen dus als ze wat kwijt zijn gaan ze maar lekker buiten kijken.