*What's up

Ik ben wat grieperig en heb bijna geen stem meer. Als je wakker wordt voel je je het beroerdst , na een paar uur gaat het wel. Als ik dan net wakker ben en me zo beroerd voel kan ik weinig hebben en als ik dan iets zeg tegen 1 van de kids wil ik dat ze dat stantepede doen en niet 1 minuut erna of eerst gemopper horen.

Zo ook vanochtend ik vroeg Kyla of ze even de hond wil uitlaten en die begon van alweeheeer? is al 2x gebeurt en hij ligt zo lekker.......... Ik meteen boos en ik reageerde totaal over de zeik en totaal overdreven en buiten proportie, kind jankend naar buiten met hond en ik binnen eerst nog boos maar een halve minuut later met een schuldgevoel van hier naar Tokyo.

Je moet weten nl: Kyla is van alle kinderen degene die het meeste doet met de hond, is degene die hem het vaakst uitlaat, is degene die 's ochtends om 7 uur zich snel aankleedt en de hond uitlaat, is degene die nooit moppert als je haar vraagt de hond uit te laten, is gewoon een lieve meid die het niet verdient dat haar moeder zo onredelijk doet.

Dus 1000x mijn excuses aangeboden toen ze thuis kwam, geknuffeld en gedaan, voor haar was het goed maar het gevoel blijft: wat ben ik toch een rotmoeder soms, bah.

Ik ga maar eens met de hond wandelen........uitwaaien.