Toen ik 29 was bedacht ik me ineens dat ik kinderen wilde , eerder wilde ik ze echt niet want druk met flirten, uitgaan, reizen en leven had ik daar echt de tijd, noch de zin voor .
Maar goed toen bijna 30 dacht ik dat het er dan maar eens van moest komen.
En niet zo gezegd zo gedaan want eierstokken verstopt, die moesten eerst ontstopt worden en dan kon het nog wel eens een jaartje duren, volgens de gynaecoloog. Nou niet bij mij hoor, de eerste maand zwanger. En toen veranderde ik in een hysterica die alleen maar dacht: dit kind moet erin blijven, die mag ik niet verliezen dus at ik , neehee ik vrat want ik dacht: hij moet groeien, dus moet ik eten (ja toch al bijna 30 en dan nog zo naïef) , en zo geschiedde: de baby bleef zitten en ik kwam 35 kilo aan. (die ik er na de baby er eenmaal uitgepoept te hebben, een 3/4 jaar later met veel pijn en moeite (En 84.763.580.943.497.251 buikspieroefeningen) pas weer af had pffff
Maar daar wil ik het helemaal niet over hebben ik wilde vertellen hoe ik dacht dat ik als moeder zou zijn, wilde zijn, dacht dat ik ging zijn.
Ik zou zo'n hele leuke moeder worden, zo'n moeder dat alle andere kinderen in de rest van de wereld zouden wensen dat ze hadden. Zo'n blije moeder die altijd met een glimlach klaarstaat voor haar kind, ja ook 's nachts ook als ie voor de 83262738 keer zeurde, mama riep, kotste, ik zou altijd blij zijn en mijn kind overspoelen met liefde. Ik zou met hem knutselen : uren, ik zou met hem door het bos rennen en verstoppertje spelen, kiekeboe terwijl hij/zij het uitschaterde van vreugde want oh wat heb ik toch een leuke moeder. Ik zou koekjes bakken, puzzelen, uren met het kind langs de fiets rennen om het te leren fietsen, elke dag voorlezen, het overspoelen met liefde/knuffels/kusjes en al huppelend hand in hand zouden wij door het leven gaan, door een mooi groen weiland met bloemen zouden we rennen/spelen/huppelen/lachen en vrolijk zijn.
Zo had ik me dat bedacht hè? Maar zo ben ik dus niet.
Ik ben niet altijd blij, ik haatte het als ik er 's nachts voor de tigste keer uitmoest, ik vind knutselen niet leuk en klei in mijn tapijt al helemaal niet, koekjes bakken vind ik heel af en toe goed als de keuken toch al een bende is en ik niet ongesteld ben of moet worden, ik ren niet al verstoppertje spelend door het bos want er is er altijd wel een die valt of een pokkehumeur heeft, puzzelen is me veel te sloom en ik ben na 10 minuten o zo geïrriteerd dat dat kleine mormel nog steeds niet snapt waar dat puzzelstukje in moet, fietsen leren mocht pa doen nadat ik na de eerste keer door mijn rug ging waarom zijn die k*tfietsjes ook zo laag , voorlezen deed ik tot de dag dat ze konden lezen (en niet elke dag ) want nu kan je het mooi zelf , en ik huppel al helemaal niet want als ik op de hoek ben ben ik al buiten adem.
Dus in niets lijk ik op de moeder die ik had willen zijn of nog wel zou willen zijn .
Maar in mijn "droom" maakte ze ook geen ruzie, liggen ze niet stampvoetend te krijsen in de Hema, zouden ze eeuwig dankbaar zijn voor alles wat je doet, deden ze altijd wat ik wilde, vonden ze alles leuk/lief/wauw en niks stom / ouderwets of belachelijk. Nee, in mijn droom hoefde ik niet 12 machines was te draaien elke week, noch te strijken of rommel op te ruimen die 7 kinderen laten slingeren, in mijn ideaalbeeld was het aanrecht altijd spik en span en koken wie dat deed weet ik niet maar aten we elke avond zonder dat ik daar eerst een hoop sleep en sjouw werk voor hoefde te doen van Ah naar huis en van huis naar de koelkast om vervolgens eten te bereiden, tafels te dekken, vaatwassers in en uit te ruimen.In mijn droom zouden ze elke avond blij zijn met elke maaltijd en alleen maar roepen hoe lekker het is, niks "yak groenten" maar "YES !! GROENTEN"... In mijn droom had ik ook nog nooit een stofzuiger gezien .In mijn droom had ik ook geen last van PMS van geluidsoverlast, van gillende kinderen, mopperende kinderen, administratie, werk, etc......
In mijn droom woonde ik gewoon in een huis wat zelfreinigend was en iedereen altijd in schone witte strak gestreken kleren liep in een altijd zonnig land met de mooiste bloemen, natuur en leuke mensen die ook allemaal alleen in het wit waren en happy en vrolijk en eensgezind.
zucht
Ik ben niet perfect.
