Max is al echt gewend.
Hij is ' s nachts muisstil, doet niets in zijn bench, eet lekker (iets wat hij de eerste 2 dagen nauwelijks deed) en ligt hele dag te maffen in zijn mand.
Blaft als de bel gaat (zo klein en dan al alert!)
De poezen komen steeds een beetje dichterbij, Bailey (de sociaalste ) is al eens komen snuffelen, Guusje slaapt weer op de kartonnen doos sinds vanochtend (was 3 dagen spoorloos).
Met Bettie vechten ze om een bot (niet echt vriendelijk, net kleine kinderen; dat bot is van mij, nee van mij, nee van mij) en ze stoeien wat af met zijn tweetjes.
Hij volgt altijd degene die thuis is dus daar waar ik ga gaat Max.
Dus iedereen is weer een beetje in zijn normale ritme aan het komen.
Max is ook totaal niet bang voor de grote hond van de buren , nee in tegendeel hij gaat ervoor staan heel stoer en blaft. Zo komisch !
Het is echt een scheet en we zijn al helemaal gewend aan hem.
