*What's up

"Blijf jij maar hier,  ik breng ze wel" zei hij.  

Oh dank je schatje wat een aanbod daar hoef ik niet lang over na te denken.

Nu zit ik hier dus: thuis,  alleen, rust, maar ik denk aan hem.

Heb medelijden met hem want hij zit nu met 3 kids in de auto die elkaar het leven zuur maken, die elkaar pakken op woordjes en vervelende opmerkingen maken waar je je dood op ergert.

Niet de eerste 5 minuten maar dan....

Het regent, wat?, het komt met bakken uit de hemel , files, regen, kinderen die vervelend zijn...

Schat.. dank je, dank je, dank je, dat je me een rit van 4 uur (als je geluk hebt; anders 6 uur) bespaart, dat ik hier lekker thuis met jogging , Costes geurkaars aan, op de bank mag zitten met een goed boek/tijdschriften binnen handbereik, tv en een goed glas wijn. 

En de rust.....heerlijk. Ik hou van mijn kids echt,  maar kan ook echt genieten van een kinderloos weekend. 

Dan zijn we gewoon twee verliefde pubers, tijd voor elkaar, eten wanneer je honger hebt, uitslapen, niemand die MAMA (of PAPA) roept, lekker slenteren door de stad, dingen doen, niet op je klok hoeft te kijken, heerlijk!!!!

Mijn zoon kwam door en doornat terug van kamp, moe maar voldaan, hij had het leuk gehad, snel de douche ingestuurd, warme chocolademelk gemaakt en gekletst over zijn kamp, alles heeft ie verteld , 2 uur lang genieten van zijn verhalen, ik denk dat hij zo in slaap valt in de auto...

Ik ben blij, geniet, voel me  rijk met zo'n man en mijn gezonde kinderen,  liefde is toch het aller ALLER  belangrijkste in het leven.

Ik ben dit boek aan het lezen. Het begint met het moment dat de moeder van Natalee het telefoontje krijgt dat haar dochter vermist is op Aruba.

De moeder vliegt met vrienden naar Aruba om haar dochter te zoeken, weken verblijven ze op het eiland.

Verbijsterd ben ik over het feit hoe de politie daar te werk is gegaan met de informatie die ze hadden en hoe vader Paul van der Sloot gehandeld heeft.

Verbijsterd ook dat Joran van der Sloot vrij rondloopt, vanaf dag 1 liegt hij de ene na de andere verklaring bij elkaar en ze doen er niets mee.

Het zal je dochter maar zijn.

Wekenlang hebben vader en moeder hoop dat ze Natalee zullen vinden en zoeken in elke hoek van het eiland, wanhopig, elke tip wordt nagegaan, elk crackhuis, prostitutiehuis wordt uitgekamd......zonder resultaat zoals iedereen weet.

Dan komt het moment dat je je er bij neer moet leggen dat je dochter dood is en dat je naar huis moet maar hoe kun je je kind achterlaten op Aruba en zelf naar huis gaan? Het relaas van een wanhopige moeder......