Ja, dat is schrikken denk je even een blogje te gaan lezen bij Ilse kom je dit gedrocht tegen.
Dit is Noukje (volgens een vriendin Neukje) , de naam is al niet best maar mevrouw zelf is ook echt , hoe zal ik het eens zeggen, uh lelijk? En dan ben ik nog lief.
Het is een monstertje.
Wel een lief zindelijk monstertje, en ze luistert goed.
Ze logeert bij ons.
Ja, hoe dat allemaal zo gekomen is, is een heel verhaal, dat vertel ik ooit nog wel eens .
Voorlopig houden we het erop dat haar baasje niet meer voor haar wilde en kon zorgen en mevrouw dus bij ons belandt is, per ongeluk, een soort van impulsaankoop zeg maar.
G ging haar ophalen gisteren, toen ze binnenkwam schrok ik me echt dood, ik vind haar eng, eng lelijk.
En nadat we eerst een half uur een soort van hysterisch hebben staan lachen (eerste schrik) , ging het lachen over in nog hysterischer lachen en zat ik zowat te janken van ellende.
Enfin we zoeken nu een huisje voor Noukje die we inmiddels hebben omgedoopt tot Froukje.
Een lief baasje die tijd voor haar heeft, haar een beetje op dieet zet (echt TE vet), haar aandacht geeft.
En anders krijgt onze buurvrouw Els haar als "welkom thuis" kadootje ;)
Ja, nu wil je wel in Frankrijk blijven hè Els?
Je weet het toch Els, je mag een gegeven paard hond niet in de bek kijken!!
