Ik wilde een stukje schrijven
Over Wouter Bos die ermee stopt.
Over Patricia Paay die zalm eet om jong te blijven.
Over mijn depribui.
Over dit weekend met 7.
Over van alles eigenlijk ..
Maar toen las ik HIER en leek alles zo ontzettend niet belangrijk en kan ik alleen maar huilen en hopen en bidden (ja dat doe ik in extreme gevallen) en nu ga ik in bad want ik vind het allemaal zo verdomde oneerlijk soms in deze wereld.
Soms vind ik het leven KUT , ja geen proper woordje maar het dekt voor mij de lading, zo zwaar, zo oneerlijk, zo gemeen, zo KUT dus.
Dus ik ga lekker depri in bad liggen janken en me druk maken over zoveel oneerlijkheid.
O ja en wie niet geeft aan KIKA is een oen , een ongelooflijke oen.
