Ik heb mijn huis verkocht. Het voelt heel erg dubbel van de ene kant ben ik blij want nu kunnen we makkelijker hier een huis kopen maar van de andere kant voelt het als een afscheid van een dierbare vriend. Ik ben 2 jaar bezig geweest om het te bouwen, geheel naar mijn eigen zin te maken, inrichten, uitzoeken. Ik heb er 8 jaar lang met heel veel plezier gewoond. De mensen die het kopen willen het persé gemeubileerd kopen dwz alle meubels, snuisterijen etc. Dus alles wat er staat aan lampen, schilderijen, decoratie, alles. Want ze vinden het perfect ingericht en helemaal stijlvol bij het huis passend en Meneer had geen zin om elke zondag naar meubelboulevards te gaan vertelde hij...nou, ik moest er wel even over nadenken en ook wel even slikken maar goed heb het toch gedaan. Alles behalve de kinderkamers want die doe ik voor geen goud weg en ze zijn van mijn kinderen niet van mij. Wat ik het meest ga missen is niet Weert maar wel het huis, de rust die ik daar had. Het ligt helemaal afgelegen en tegenover een bos aan de ene kant en een grote vijver aan de andere kant, van buren geen last. Ik hoop dat ik hier in de buurt van Harderwijk een huis kan vinden wat ook in de natuur ligt , wat me rust geeft en tevens groot en licht is. Ik ga hard op zoek in ieder geval want de binnenstad was leuk voor eventjes maar ik ben toch wel een natuurmens wat betreft wonen. Waar de kinderen hutten kunnen bouwen. Je buiten kan zitten en alleen de vogeltjes hoort. Waar je wakker wordt omdat je uitgerust bent en niet omdat er een vrachtwagen komt lossen of mensen over straat zwalken. Een huis waar ik me thuis voel en rust ervaar, wat groot genoeg is om lekker buiten te BBQ-en in de zomer met vrienden, waar iedereen lekker kan binnen vallen en zich thuis voelt, een thuis voor mijn kids met weer een eigen kamer, mijn plekje, ons plekje. Ik heb een vriendin die dat echt heel vaak tegen me gezegd heeft en ik begreep nooit waar ze het over had want ze had toch een huis, nu begrijp ik dat niet ieder huis je plekje kan zijn, onze woning in Harderwijk is zeker niet mijn plekje en ook ik verlang nu meer dan ooit naar mijn plekje... Shir je had gelijk.
