Onze nieuwe aanwinst , hier is ie dan eindelijk.
Vanmorgen opgehaald, de schat.
Heel lang naar uitgekeken, eindelijk gearriveerd.
Om 10 uur zijn we hem gaan halen, ik vond het echt zo zielig voor de moeder dat ik zomaar haar baby mee naar huis nam en ook voor de eigenaar want hij is zo gehecht aan zijn hondjes maar ja ik ben natuurlijk heel blij.
Dus het was wel een beetje een dubbel gevoel.
De kleine was in de auto heel nieuwsgierig en rustig in het begin maar na 10 minuten begon ie te piepen , toen heb ik hem in de transportbox gedaan waar ik al een heel nestje in had gemaakt met een deken en daar heb ik het doekje en speeltje van thuis in gedaan wat je hier ook op de foto ziet het blauw witte doekje en toen ging ie echt met zijn hoofd helemaal in het doekje liggen slapen.
Thuis gekomen werd ie wakker.
Bettie die rook meteen dat er wat aan de hand was en bleef maar op en neer lopen en snuffelen.
Toen Bettie in de gang was zette ik hem even op de grond maar had niet verwacht dat Bettie er meteen zou komen aanstuiven, wat dus gebeurde, nou hij was me toch een partij bang, piepen plassen en shaken van angst (ik pakte hem meteen op en liet ze voorzichtig aan elkaar snuffelen), Bettie is natuurlijk een reus vergeleken bij hem.
Nou hij vind het nog steeds niks , ligt nu in de kist die ik helemaal heb ingericht voor hem lekker te slapen (Bettie kan er niet in is net te hoog voor haar gelukkig) en Bettie die ligt in de mand op veilige afstand anders blijft ze maar snuffelen en doen en de kleine heeft natuurlijk rust nodig.
En we noemen hem : Elvis.
Wat een knapzak ...
Bettie vind het wel wat...