Mijn zoon heeft verdriet. Het brak mijn hart hem zo te moeten zien. Zijn vriendinnetje heeft het uitgemaakt. Hij snapt er helemaal niets van . Mijn moederinstinct komt boven en draait overuren en het liefst zou ik haar eens goed te waarheid vertellen. Zo’n lieve jongen vindt ze nooit meer, lekker puh voor haar. Maar goed daar help ik hem niet mee. Ik kan hem alleen maar troosten, met hem praten en proberen hem te steunen want je moet zoiets wel serieus nemen vind ik, ook al is het nog maar kalverliefde, het verdriet is echt! Lieve schat van me, dit gaat over en er zullen anderen… nieuwe liefdes komen en opnieuw weer verdriet en pijn maar er is 1 vrouw op aarde die je nooit laat vallen en er altijd voor je zal zijn en dat ben ik. Ik hou van je omdat je zo lief en puur bent en zo eerlijk in je gevoelens en oprecht. Een betere jongen had ik me niet kunnen wensen. Hou van je!
