Ik heb de hele nacht niet geslapen , alleen de laatste 2 uurtjes echt.
Heb hoofdpijn gehad en niet te zuinig.
Ik sta op, het weer is grauw, donker, nat, triest.
De hond is niet een beetje druk maar gewoon ADHD x10 druk.
De kinderen zijn mopperig, laat, druk, moe.
Alles gaat de deur uit en ik zit hier en denk: BAH geen fuck aan.
Het liefst pak ik op dagen als dit mijn koffer en ga.
Waarheen?
Gewoon weg.
Naar een mooi rustig oord waar geen tonnen wasgoed op me wachten.
Waar niet gekookt moet worden.
Waar geen administratie bestaat.
Waar ik niet constant geroepen wordt.
Waar ik even helemaal alleen aan mezelf hoef te denken en aan niemand anders.
Waar het helder weer is, blauwe lucht.
Ik heb licht nodig.
Rust.
Gewoon even alleen met jezelf.
Ik weet ook dat als ik daar dan ben, ik weer heel erg alles mis thuis.
Maar soms wou ik dat ik even kon ontsnappen aan alle dagelijkse sleur.
Bij mij is het ook gewoon omdat het niet kan dat het me soms benauwd.
Als je weet; ik kan weg als ik dat wil, is het al heel anders.
Het moeten benauwd dus eigenlijk.
De kinderen moeten naar school.
G moet naar zijn werk.
Kinderen moeten eten.
Kinderen moeten op tijd naar bed.
Kinderen hebben allerlei clubjes waar ze naartoe moeten.
Ik heb het al vaak gezegd ik ben totaal niet geschikt voor sleur.
Maar ook ik moet, heb verantwoordelijkheden, ben volwassen.
Volwassen zijn, ik haat dat woord, wat is het soms vermoeiend.....
