Vandaag moeten we Texas, onze trouwe hond al 13 jaar lang, laten inslapen. Het was de liefste hond die ik ooit gehad heb en vreselijk aanhankelijk. Daar waar we waren in huis lag hij buiten voor het raam. Als we op vakantie gingen at hij de eerste dagen niet, van heimwee naar zijn baasjes. Helaas was hij al lange tijd op, doof en zijn achterlijf wilde niet meer. In zijn hoofd was hij nog steeds speels en als hij een bal zag wilde hij er nog steeds graag achteraan rennen , zijn achterlijf sleepte hij dan achter zich aan.
Lieve Texas we zullen je missen!
