Ineens is het daar , het besef , dat ik over minder dan twee weken een fair heb .
En ik nog lang niet klaar ben .
Er nog van alles moet worden gedaan.
En het is minder dan twee weken , aaarggghhh.
Dus dan ineens stokt mijn adem, slaat de stress toe, maak lijstjes, heel veel lijstjes .
En lijstjes over lijstjes met soort van planning.
O ja en ik wil ook nog even 10 kilo afvallen in 10 dagen .
Vandaag gaan we dan eindelijk de plantjes in de potten doen , bank schuren buiten , heb ik nog meer dingen die geschilderd dienen te worden voordat je er mensen kan ontvangen met goed fatsoen.
Dan moet ik nog zorgen dat er koffie en thee is , dan moeten er mensen zijn die die koffie en thee gaan serveren , dan moet er ook nog iets lekkers bij die koffie maar wat nou als het over 10 dagen 30 graden is , dan kan ik toch geen koffie gaan schenken als de mussen van het dak vallen , want dat kan zomaar in NL hoor zo is het 8 graden en zo is het 30 graden. En dan?
En dan die hoeveelheid spullen mensen die nog geprijsd moeten worden , help help help .
En ik heb maar 10 dagen en in die 10 dagen heb ik ook nog eens 7 kinderen en dus bergen was, moet er gekookt worden, gaat alles gewoon door , moeten er ook nog bestellingen de deur uit, dus de fair moet tussendoor .
10 dagen nog .....
ZEN ZEN ZEN , nee ik gestresst? hoe kom je erbij?
"Hallo Dr sorry dat ik u stoor op zondag maar heeft u iets tegen paniekaanvallen?"
