De telefoon gaat, ik neem op. ' Mam ik ben mijn fietssleutel kwijt" hoor ik Kyla mijn middelste zeggen...(dit is pas de 6e keer dit jaar). Uh ja mijn hersenen kraken want nu wordt van mij verwacht dat ik dit probleem even in minder dan een minuut oplos...
' Heb je al gezocht??' zeg ik maar.
' Ja, DUH.....anders zou ik niet bellen'
' Nou zet je fiets maar binnen op school en dan zien we maandag wel.' (ik heb nl geen zin nu weer met een reservesleutel naar school te hollen en laat haar maar eens lopen en voelen dat ze geen fiets heeft een weekend lang)
' Kan je me niet halen??'
'Ja, dat kan wel maar doe ik niet, kom net terug van school nl waar ik Nyah gehaald heb.'
Tuut tuut, boos heeft mijn dochter opgehangen want ik ben nu natuurlijk weer een vreselijke moeder die haar dochter niet eens wil komen halen op school, terwijl het maar 4 minuten lopen is maar toch... zij ziet dat niet zo.
Als ze dan na 10 minuten thuiskomt en ik haar zwemspullen uit de tas haal zie ik haar fietssleutel gewoon in haar tas liggen.
'Ik heb hem daar niet in gedaan hoor'
Ja, je zoekt natuurlijk overal naar een fietssleutel behalve in je tas, want waarom zou die sleutel in hemelsnaam in je tas liggen?? Jij hebt hem er niet ingestopt, daar is ie vast uit zichzelf naar toe gewandeld en heeft zich verstopt.
Kinderen.....
Julie was inmiddels hier en de andere kinderen lopen ook langzaamaan binnen, 7 stuks, het weekend gaat beginnen....
