Het "gewone" leven.
Ik vond het zalig die twee weken vakantie.
Niets moet, niets hoeft.
Geen stress in de ochtend omdat de kids naar school moeten.
Geen stress na school omdat ze naar tig clubjes/trainingen moeten.
Geen stress om op tijd het eten op tafel te hebben want ze moeten weer op tijd naar bed.
Niets van dit .
Alleen maar relaxed genieten van elkaar, van de tijd, van de winter, van het schaatsen, van het vrije gevoel.
Het waren twee heerlijke weken, de kinderen hebben genoten, wij hebben genoten.
Kinderen hebben veel geschaatst en wij hebben veel geborreld met vrienden, veel bij Luigi gezeten aan de cappuccino (ja het is weer zover, ben weeeeer aan de koffie, zwak!), veel gescrabbeld, veel gewandeld, veel gepraat, veel met vrienden dingen gedaan, nieuwe mensen leren kennen, lekker gegeten ( ja ook alweer niet goed maar zooooo lekker) en veel gelachen.
Morgen nee vandaag want het is 1.16 uur (kan weer eens niet slapen, lag al in bed , weer eruit en zit nu aan de warme melk) is het dan weer voorbij de gezelligheid.
De ijsbaan op de markt is al afgebroken dus ook daar ziet het er lekker kaal uit .
Ergens is er iets misgegaan bij de Staatsloterij denk ik want ik heb niet gewonnen dus ik kan nog niet op wereldreis met alle kinderen en een privéleraar (voor de kids want ze zijn leerplichtig hè) , helaas zit dat er nog niet in.
We gaan weer gewoon beginnen.
Bah niks aan.
Vandaag over 6 weken is het gelukkig weer vakantie, krijgen we de sleutels van het huis en kunnen we beginnen met klussen. Het aftellen is begonnen.