Soms begin je in een boek en kan je niet ophouden met lezen, andere keren moet je eerst even door de 1e hoofdstukken heen om de smaak te pakken te krijgen en weer andere keren wil het gewoon niet lukken.
Dat laatste is bij mij nu aan de hand, het ligt er, ik heb 4 hoofdstukken gelezen, en ik laat het maar liggen.
Begin ook niet in een ander boek omdat ik vind dat ik eerst dit uit moet hebben wil ik een ander boek beginnen.
Waarom? Daarom, zo werkt dat bij mij.
Dus lees ik tijdschriften die mag ik nl wel lezen van mezelf ook al heb ik dat boek nog niet uit.
Bakken vol tijdschriften , ik heb geluk gehad, de nieuwe maand ligt net in de winkels dus ik kan lekker veel tijdschriften kopen en lezen.
En ik lees weblogs, van Kluun oa en van Nico Dijkshoorn, Sylvia Witteman, Daphne Deckers, en van vrienden en kennissen.
Dat mag ik allemaal lezen van mezelf maar niet een nieuw boek.
Ik vertel de kinderen ook altijd; eerst een boek uitlezen voordat je aan een ander begint.
Ja ook daar weet ik niet de reden waarom ik dat zeg, misschien omdat het logisch lijkt, je kijkt immers ook geen 2 films door elkaar.
Ook vind ik dat je in een boek moet zitten om echt de essentie van een boek te voelen en te beleven.
Dat is het probleem van dit boek, boek over een vader met 3 jonge kinderen die weet dat hij dood gaat en een boek schrijft voor zijn kinderen, zware kost.
Ik wil niet met dood bezig zijn maar met luchtigheid, vrolijkheid, romantisch, liefde, leven, genieten.....ik wil niet dat die vader, die zo leuk is met zijn kids, dat die man dood gaat, ik wil dat die kinderen hun vader hebben en dus wil ik niet verder lezen. Als ik niet verder lees is het er misschien niet en gaat die man niet dood en blijft ie lekker leven.
Ondertussen ligt dat boek daar en nog vele anderen ongelezen boeken die ik nog wil lezen en die vast leuker zijn dan dit boek. Die ongelezen boeken kijken me aan met een blik van Leees mij, ik ben leuk.
Maar het kan niet, dat andere moet eerst. Maar het komt nog wel een keer, nu ff niet.
