*What's up

De juf belde me, ben meteen naar de tandarts gereden want voortanden zaten los , en het zijn nog wel haar grotemensentanden zoals ze ze zelf noemt.

Een klein hoopje ellende vond ik op school met een dikke lip, lip van binnen helemaal open want de tanden waren erin gevallen, bloed overal, het zag er niet lekker uit.

Tandarts hoopt dat het goed komt heeft een soort van spalk gemaakt en hoopt dat de tanden weer vast gaan zitten, een hoektand (melktand) ernaast is door de klap dwars gaan staan en zit niet eens erg los, het ziet er allemaal niet lekker uit. Nu maar hopen dat het goed komt, ik heb zo medelijden met haar, mijn meisje, de kleine schat.

Soep, vla , yoghurtdrank gekocht want vast voedsel zit er voorlopig niet in , zelfs drinken lukt nauwelijks. Sporten gaan we de komende twee weken ook maar even niet doen.

Doodmoe ligt ze nu in bed en morgen blijft ze lekker bij mama.

En over 2 weken moeten we terug komen voor controle.

Dat je denkt dat er alleen bij jou thuis vroeger dingen gebeurden die moeilijk zijn, verdrietig, gek, stom, of weet ik wat... maar dat dat niet zo is, dat ieder huisje zijn kruisje heeft.

Vroeger had ik dat gevoel , maar dat is nu natuurlijk voor onze kinderen net zo en zelfs voor ons volwassenen. Mijn kinderen hun kruisje is vast het feit dat papa en mama niet meer bij elkaar zijn.

G en mijn kruisje (of zeg maar gerust kruis) heeft een bos met krullen en een chagrijnige kop. Een absolute gek die ons niet met rust laat en het leven zuur maakt. En zo heeft iedereen wel wat.

Maar er zijn ook gezinnen die gewoon nooit een kruisje hebben denk ik. Waar alles altijd pais en vree is en nooit gekke dingen gebeuren. Of is het zo... dat dat maar zo lijkt ?

Je weet het natuurlijk niet je kan niet in iemand anders zijn keuken kijken.

In ieder geval zijn er dan altijd momenten dat ik toch weer denk dat het allemaal wel mee valt bij ons als ik dan op het journaal zie dat Marlies dood gevonden is op Bonaire, of hoor dat iemand kanker heeft, of ouders een ziek kind hebben. 

Dan weet je dat je blij mag zijn dat je kinderen allemaal gezond zijn , je partner en jezelf gezond en blij met elkaar, dat je zulke leuke kinderen hebt en dat ze allemaal veilig in hun bed liggen.

Je moet er toch niet aan denken dat je eigen kind vermoord word door de een of andere $@^$^!%^&!%@$^% klootzak. 

Ik ben zooo boos, die man had al vast gezeten voor verkrachting en geweld waarom laat je zo'n vuile gore %^$@^%$%^$!^%$@ zak nog vrij????

Die mensen die in de fabriek werkten en zagen dat Marlies van haar fiets werd getrokken hebben de politie notabene gebeld en die stomme #$!!%@%$%!± agenten hebben NIETS gedaan!!!!!!

Dit had niet gehoeven, dit had voorkomen kunnen worden, dit meisje had misschien nog gered kunnen worden...

Hoe moeten die ouders zich voelen, hoe boos, hoe machteloos, hoe verdrietig.

Hopelijk hoef ik zo'n kruisje nooit mee te maken en blijft het bij de kakelende kip...