*What's up

Een vriendinnetje van haar dochter 14 jaar is zaterdag overleden.

Het meisje fietste gewoon naar huis vorige week donderdag geloof ik en wat er precies is gebeurt weet niemand exact maar bij het oversteken is ze aangereden door een auto. Op een heel overzichtelijk kruispunt.

Geen botbreuken ,amper een schrammetje alleen totaal verkeerd terecht gekomen op haar hoofd en haar hersenstam beschadigd.

De ouders hebben zaterdag moeten besluiten de stekker eruit te trekken omdat er geen hoop meer was . De ouders hebben al eerder 2 kinderen moeten afstaan en dit was hun enige nog levende dochter. 

Ik moest zo erg huilen zojuist aan de telefoon. Een meisje van 14, haar hele leven nog voor zich...door een stomme nanoseconde ineens gewoon niet meer van deze wereld.

Die ouders, die vrouw die haar aangereden heeft, zoveel leed en ellende en verdriet.

Het komt zo dichtbij omdat we zelf kinderen van die leeftijd hebben en je je niet kan voorstellen hoe ga je dan verder als ouders zijnde? Waar haal je de kracht vandaan?

Je hebt geen zekerheid in het leven ook met gezonde kinderen kan het zomaar ineens afgelopen uit zijn. 

Dat besef heb ik wel degelijk en ik ben dan ook nog steeds heel erg dankbaar voor het feit dat mijn kinderen gezond zijn maar ben ook zo bang dat er wel wat gebeurt. Tuurlijk ben je daar niet altijd mee bezig want dan heb je geen leven maar zoals nu denk ik er wel aan.

Hoe vaak ik niet zeg "opletten in het verkeer" maar kinderen van die leeftijd die luisteren vaak niet. Ik zie mijn dochter wel eens fietsen,  liggend op het stuur, druk in gesprek met vriendinnen, lachen , en dan besef ik dus dat 1 seconde genoeg kan zijn om mijn kind van deze wereld te rukken. Of een ander die niet oplet en je dochter/zoon aanrijdt...

Maar goed dat heeft allemaal geen zin om over dat soort dingen na te denken en te speculeren voor nu denk ik alleen maar aan de ouders van dit meisje en hoop dat ze de kracht vinden hier doorheen te komen en dit te doorstaan met zijn tweetjes.

Donderdag word ze begraven en dan zal haar pony waar ze zo gek op was achter de kist lopen en nog 20 paarden met ruiters begeleiden haar naar haar laatste rustplaats.

Vandaag ga ik RELAXEN , zover dat mogelijk is voor mij om te RELAXEN want ik ben niet zo goed in nietsdoen maar dat hadden jullie al wel gemerkt niet?

Wilde ik eerst nog echt een volle week naar Frankrijk in oktober inmiddels denk ik ach misschien is 4-5 dagen ook lang genoeg...ja ik word er ook niet goed van maar ik denk eenmaal in la Douce France dat ik dan echt tot rust kom en genoeg mensen die ik wil zien dus tijd te kort nog denk ik.

Wondelgijn was in Paris en dan ruik ik de stad gewoon zoals zij het beschrijft .

Ik ga dus nu de afspraak die ik  om half 11 heb afbellen want ik wil niet weer 2 uur in de auto zitten voor een afspraak van een kwartier, ik ga dus tijd voor mezelf inplannen vandaag en voor mijn zoon die ziek in bed ligt. 

Hij was de wanhoop nabij vanochtend want ziek en had vannacht 3x gekotst zei hij maar ik ben een moeder die haar kinderen alleen thuis laat als ze half dood zijn en zo zag hij er nog niet uit dus ik riep "geen gezeur naar school jij, ziek zijn doe je maar in je eigen tijd" ik zou een goede baas zijn voor mijn personeel

En hij sputterde en sputterde en huilde......

Maar ik hield vol, geen koorts (zaterdag en zondag had ie trouwens wel koorts) dus gewoon naar school, je kan nog praten dan kan je ook naar school,  was mijn motto. Ik controleerde of er repetities waren of SO's  (schriftelijke overhoringen) of misschien een werkstuk wat ingeleverd moest worden? Maar dat was allemaal niet.

Nadat ie zich had aangekleed (en mij hoogstwaarschijnlijk al duizend keer vervloekt had) zag ik wel dat ie niet echt lekker was, een opkomende koortslip (heeft ie echt alleen als ie ziek is of oververmoeid) en een hoofd......nou oké dan jongen je mag thuisblijven maar ziek zijn betekent: in bed, geen laptop/Xbox of tv maar rust en slapen, lezen mag.

Opgelucht vroeg ie me of ik iets tegen de hoofdpijn had (zeg dat dan meteen duh) en ging naar bed, hij slaapt, is echt kapot. 

Ik hoor nu niets, de hond snurkt en de droger is klaar dan draait ie en stopt en draait en stopt weer, het enige geluid wat ik hoor en ik vind het heerlijk die rust na dat gekakel van die 9 vanochtend.

De winterkleren zijn nog steeds niet uitgezocht maar dat is een leuk klusje voor de woensdagmiddag bedacht ik me.

Nu ga ik even mijn lijstje afwerken en erna even een uurtje voor mezelf met een tijdschrift.

Maar eerst:

-Btw betalen

-gemeente bellen 

-foto's maken van kerstspullen die gisteren zijn binnengekomen

-afspraak afbellen

-spullen op de site zetten

-Fiat 500 op marktplaats zetten

-Schoorsteenveger bellen voor afspraak

-Leverancier bellen

-Rekeningen checken

-Apotheek  thyrax halen

-Boodschappen doen want we moeten eten vanavond

-Brood halen

-Makelaar bellen

-Administratie doen

-stapel post doornemen

-was uit machine halen en nieuwe erin stoppen

-bed opmaken

-wc schoonmaken

-fair organiseren

-vanavond party kinderkleding niet vergeten bij S !

Oké tijd genoeg over voor mezelf *proest*

ps Ik heb weer genoten van Greys gisteren wat een leuke serie, waarom komt dat niet gewoon elke avond ? Ik baalde als een ...dat het al weer zo snel was afgelopen.....

Kijk jij wel eens naar Greys?? En wie is je favoriet??