Vanochtend was ik om half 7 uit mijn bed.
Even ter verduidelijking: ik ben GEEN ochtendmens, voor mij is wakker worden voor 8 uur zoiets als midden in de nacht opstaan.
Enfin ik was er dus om half 7 uit omdat ik om 8 uur een afspraak had (wie verzint er zoiets ?? 8 uur my god ) , die afspraak was 5 minuten hiervandaan dus als ik had gewild (want ik ben verdomde snel als het moet) had ik ook om kwart voor 8 kunnen opstaan ware het niet dat ik geen 20 meer ben en moet ontkreukelen 's ochtends en daar heb ik wel een uur voor nodig.
Want echt dat wil je niemand aandoen om met een verkreukelde kop met wallen aan te komen kakken.
Kijk als ik geslapen heb, de hele nacht, dan heb ik wallen want het vocht wat normaal gesproken in mijn enkels zit aan het eind van de dag , gaat in de nacht richting mijn hoofd. Dus ik moet een uurtje verticaal om dat vocht weer naar beneden te laten lopen.
Jaaaa ouder worden is echt leuk . Geweldig. *kucht* It's great to be me.
En als dan na een uur de kreukels uit mijn hoofd verdwenen zijn, het vocht weer in mijn enkels zit kan ik eens aan mascara gaan denken want mascara op je wimpers doen met dikke opgezwollen ogen is NOT mogelijk kan ik je vertellen want dan zit er net zoveel mascara op je wal en ooglid als op de wimper en als gothic wil ik ook niet op een afspraak verschijnen.
Dus ik was om kwart voor 8: ready to go. Met mijn duffe kop de fiets op , ik groet de schilder die er net aankomt en voor wie ik de poort open had moeten maken zodat manlief gewoon kon blijven liggen in bed. Maar ja ik heb het al gezegd, ik ben geen ochtendmens en in de ochtend werken de hersenen ook in slowmotion dus ik groet de man en fiets vrolijk weg.
En toen ik goed en wel bij mijn afspraak zat viel het kwartje (ja, ik ben nog van de gulden generatie) en bedacht ik me dus dat manlief me echt dankbaar zou zijn voor het feit dat hij lekker kon uitslapen vanochtend.
Om half tien kwam ik thuis , na een half uur moest ik weer weg want om half 11 had ik een afspraak in Baarn, de kids allemaal aan, gegeten, rugzak om en klaar om naar Walibi te gaan, RUST in huize de Zevende Hemel vandaag. Kijk, dan ben ik wel weer dankbaar dat ik op 16 km van Walibi woon, nog even en ze kunnen er op de fiets naartoe, hoeven we zelfs niet meer te brengen....voor het eerst sinds we hier wonen hebben we de 3 parken Familiekaarten aangeschaft en kunnen ze een jaar lang onbeperkt naar het Dolfinarium (op 200 meter van ons huis) , Walibi (16 km) en Hellendoorn (hier gaan we dus niet naartoe).
De kleintjes zijn bij ons vandaag en die moeten zometeen mee naar Intratuin want de lavendel die ik 2 maanden geleden in de potten bij de voordeur heb gezet en die echt PRACHTIG was heeft het loodje gelegd, te weinig zon? teveel water? te weinig water? katten die er in piesen/poepen? wat de oorzaak ook mogen zijn : ze zijn dood en twee potten met dode lavendel bij je voordeur is niet echt een binnenkomer ... dus ik ga op zoek naar iets anders voor in die potten ......zou ik Yolanthe hebben geheten dan had ik gewoon voor 2000 euro aan zijden lavendel laten komen maar ik heet geen Yolanthe en heb gelukkig ook geen relatie met een tuinkabouter dus moet ik gewoon op de kleintjes letten en ga ik dus gewoon voor een doodnormaal levend struikje. die vele malen mooier zijn dan zijde overigens , ik vraag me nog steeds af wie in hemelsnaam die binnenhuisarchitect van Jan is geweest want zo een lelijke inrichting dat is op zich al een hele prestatie om dat voor elkaar te krijgen
Vanmiddag komt dan eindelijk onze tafel, ja dat heeft 3 weken langer geduurd omdat ik toch een nieuw ontwerp heb aangeleverd. Mijn eerste tekening was zelfde tafel als in de keuken, alleen ander hout en kleur maar uiteindelijk heb ik toch voor heel iets anders gekozen en nadat we de tafel vrijdag gezien hebben zijn we HEEL benieuwd hoe die hier gaat staan want hij is HUGE, enorm, 4 meter lang, en niet te tillen dus ze komen met 6 man die tafel brengen en dan moet ie dus meteen goed staan .
Ik moet nu dus heel goed gaan bedenken waar en hoe die moet komen te staan want verzetten is er niet meer bij ...
Als ie staat, staat ie en als ik dan aankom met "als we hem nu eens een kwart slag zouden draaien?" denk ik zo dat mijn lief niet blij gaat zijn....
Dus ik ga nu nadenken tot half 6 en dan moet ik het weten want als ze met zijn zessen met die pakweg 350 kilo in hun handen staan kan ik niet beginnen met nadenken dan moet ik de kruisjes al hebben staan op de vloer want hij moet natuurlijk wel recht komen te staan...
En dan hoor ik dat Ria Brieffies is overleden , je weet wel van de Dolly Dots en dat vind ik best erg voor haar kinderen maar het maakt je ook meteen zo bewust van je eigen sterfelijkheid en dat je dus zomaar een rotziekte kan oplopen en in minder dan een jaar weg kan zijn en dat is beangstigend. En de Dolly Dots tja ik ben er toch mee opgegroeid en had in die tijd ook Dolly Dots haar en kleding en kon alle liedjes mee blèren ook al vond ik Wham veel interessanter, George hmmmm toen nog geen homo (althans dat wist niemand en dus kon je nog fantaseren als vrouw zijnde) maar een lekker ding wat door de sneeuw huppelde, vond ik hun ook leuk .
