Vanmiddag gaan we HET huis bezichtigen........kan niet wachten. Spannend!!!
Er is al 1 echtpaar wezen kijken heb ik begrepen dus het is nog maar afwachten wat die doen....shit! De laatste tijd vind ik het zoooo knap van mezelf dat ik steeds op de een of andere manier net te laat ben voor alles, grond te koop in Ermelo: "sorry maar het is net verkocht". Een megalap grond in Ermelo van de Horstenbrinken: in optie met nog 6 mensen in de reservelijst....grrrrr. Huis in Hierden...jammer dan, 1 dag van te voren verkocht etc etc. Ik kijk elke ochtend op Funda, alle makelaars hebben een zoekopdracht in de regio, hoe kan het in hemelsnaam dat ik dan net te laat ben? Een half jaar geleden haalden we overal onze neus voor op want telkens dachten we dat we beter konden vinden maar we zijn er wel achter dat het perfecte huis op de perfecte ligging niet bestaat. Dus nu zijn we ietsjes minder kieskeurig zeg maar....maar toch nog telkens te laat. Geduld is het woord wat ik vandaag weer hoorde en ik weet het, met een huis moet je geduld hebben. Maar ik wil wijds wonen, een wijds uitzicht over weilanden en bossen. Ik wil geen droomhuis als het omsloten is door een tuin met allemaal hoge bomen of een muur of weet ik wat, dan voel ik me nl net zo opgesloten als hier in de binnenstad. In dit huis maakt het nl niet uit uit welk raam ik kijk, overal zie ik muren/gebouwen. Gek word ik ervan, het voelt als een gevangenis. Ik woon al bijna 20 jaar vrij met wijds uitzicht dus stop me niet in een omsloten iets, ik word er niet goed van. Ik ben geen natuurmens dacht ik altijd maar wonen in de natuur en alleen maar natuur zien geeft rust in mijn hoofd en dat heb ik nodig.
Auto's, lawaai, brommertjes, mensen, schreeuwen, herrie geeft onrust en mijn hoofd is al vol genoeg dus ik heb rust nodig in mijn omgeving. Net als een opgeruimd huis me rust geeft in mijn hoofd, tegen rotzooi kan ik ook niet. Hoe opgeruimder mijn huis hoe beter ik functioneer.
Bovenstaand huis is overigens niet het huis wat we gaan bezichtigen dat hou ik nog even geheim.
