Het lijkt of wij zomaar een hond wegdoen, zo van poept te veel eruit met jou.
Maar dat is niet zo natuurlijk , ik kan op papier niet vertellen hoeveel gesprekken hierover zijn geweest onder ons, met Elvis, hoeveel pogingen het toch te proberen.....
Buiten dat alles is Elvis een heel lief hondje wat HEEL VEEL aandacht nodig heeft en ik vond toch dat ie dat hier te weinig kreeg.
Dan lag ie hele dagen op zijn kleed te slapen omdat iedereen weg was en ik druk met de winkel.
Dat vond ik zielig want tuurlijk pak je hem dan wat vaker en zo maar toch ik ben constant in de weer heb geen zittend beroep zodat ie lekker op schoot kon zitten......en dan lag ie daar maar.
Dat is voor zo'n hondje gewoon niet goed, die heeft aandacht nodig, een Bettie niet die ronkt de hele dag en het feit dat je er bent is al genoeg maar niet een Elvis .
Dus dit is weloverwogen gedaan en we hadden het er heus wel moeilijk mee maar soms moet je aan jezelf denken maar ook aan de hond.......dit even ter verduidelijking voor iedereen die denkt dat wij harteloze individuen zijn
En nu mensen is het zondag, ik heb hele dikke oogleden, zo dik dat je er nog geen mascara op krijgt fatsoenlijk.
Gisteravond heb ik gejankt en nee ik zeg niet waarom ik moest janken voordat ik ging slapen en dat moet je nooit doen , tenminste ik niet want dat sta ik op met bovenste oogleden die op billen lijken.
Dus ik zie er niet uit en zet maar een zonnebril op vandaag niks geen sterallures, gewoon dikke ogen
Verder kan ik niet naar de beelden van Haïti kijken , het is te erg, het AD heeft heel veel foto's op hun site staan maar het is echt TE erg.............
19 reacties:
mijn kaarsjes gaan weer aan.. en daar staat ook eentje voor jou te branden Ilse.. nee, je bent geen harteloos individu...als ik je blog leest komt daar een heel begaan persoon uit, zelfs meer dan goed voor jezelf is..je hebt de neiging volgens mij om alles op alle mogelijke manieren toch te proberen en als het dan toch niet lukt geef je jezelf de schuld...nee ik ben geen psycholoog van de kouwe grond.. alleen maar iemand die jouw blogje leest...
17 januari 2010 om 09:55zet lekker je zonnebril op en denk aan hoe goed je het allemaal doet..
Ogen als billen... Ik houd m'n hart vast: straks ga je zitten winden uit je neus! Tip: NIET DOEN!
17 januari 2010 om 10:19En dat je al heel lang met Elvis bezig was, weet ik. Het is voor allemaal beter dat ie nu in een jong gezin is waar wel meer aandacht voor hem is. Anders had ie verpieterd tot een futloos hondje...
Je gaat je hier toch niet lopen verontschuldigen hè? Uiteindelijk heeft iedereen wel een mening maar zullen er weinig mensen zijn die je daadwerkelijk een helpende hand toesteken in het opruimen van de shit en daarnaast je gezin draaiende te houden én zelf nog op de been te blijven ook!
17 januari 2010 om 10:21En zou komkommer helpen op je oogleden? Maar dan graag wel nadát ik je een knuffel heb gegeven! ;-)
Natuurlijk doe je een hond niet zomaar weg, maar als het niet meer gaat houd het gewoon op.
17 januari 2010 om 10:26Kan je ertegen aan blijven hikken, wat ook niet werkt, en is doorpakken de enige remedi.
Vorig jaar hebben wij hetzelfde meegemaakt met onze Bram.
Jezus wat deed dat pijn, zelfs nu nog bij vlagen.
Maar het is beter zo, Bram heeft een goed huis gekregen en wat nog veel belangrijker is, het is nog altijd dezelfde lieve enthousiaste hond die hij altijd was.
Liefde en de kunst van het loslaten.
x en sterkte. Fon
Dikke knuffel!
17 januari 2010 om 10:28Dat snapte ik ook wel dat je Elvis niet zomaar de deur uit doet, dat is een heftige beslissing, een beslissing waar ik ook al heel jong met mijn kind over sprak, wat er al niet kan gebeuren om de beslissing te moeten maken en hoe zwaar dat is, zo is onze Felix bij ons gekomen, acute allergie.... hij moest weg, 9 maanden oud... maar hier, zo blij met hem!
17 januari 2010 om 10:36Sterkte met jouw dikke ogen, ik hoop toch echt Ilse, dat je je gauw een stuk beter voelt.
XXX
Er zijn toch geen mensen die zo denken .. en dan nog. Jij weet toch beter ..
17 januari 2010 om 10:59Succes meis
Elise
Meid dat was hier iig heleesmaal duidelijk hoor dat je zo'n beslissing niet licht genomen hebt. Ik vind het juist super stoer dat je juist ook in het belang van de hond hebt gedacht ook al heb je het er zelf zo moeilijk mee.
17 januari 2010 om 10:59Lekker een tijdje flink om janken en inderdaad is het besef dat het beestje het nu zo goed heeft een hele geruststelling.
Ik zag hier laatst op het winkelcentrum een vrouw lopen die zo leek op jou, ja op je foto dan he want ik ken je niet in het eggie.
Was je hier in de buurt of heb je een dubbelgangster? :)
Natuurlijk jank je je ogen uit je kop, lieverd! Het is dan toch ook geen broodje wat je weggooit?? Het is je eigen lieve Elvis... Maar troost is dat de nieuwe mensen vast heel geod voor hem gaan zorgen en zeeën van tijd hebben om hem op te voeden in zindelijkheid... (hoop ik voor ze)
17 januari 2010 om 12:32Misschien krijg je af en toe een mailtje of een fotootje, als dat helpt...?
Enne... ik draag gewoon die zonnebril met je mee, hoor... ook ik jank 's avonds in bed wat af om middelste.... Gisteren dus ook weer... *zucht*
Dikke, dikke knuffel van mij!! (trek maar een lief engeltje voor de dag! Dat helpt!!)
Nee hoor Ilse, ik denk niet dat je een harteloos individu bent. En je hebt gelijk dat het hondje beter af is bij iemand die hem aandacht kan geven. Dat is per hond natuurlijk heel verschillend, je hebt van die beesten die de hele dag aandacht moeten hebben of juist heel veel moeten rennen. Je hebt hem toch ook niet in het bos achtergelaten dat zou harteloos zijn.
17 januari 2010 om 13:07En als je binnen blijft ziet niemand die ogen.
Fijne dag nog, lia
Je hoeft toch geen verantwoording aan ons af te leggen waarom Elvis weg is? Zolang je hem met toewijding hebt verzorgd en ervoor gezorgd hebt dat hij een goede nieuwe baas heeft, dan heb je toch alles goed gedaan? Als je je gehecht hebt aan zo'n klein monstertje, dan is het toch sowieso slikken als je het besluit moet nemen om hem weg te doen?
17 januari 2010 om 13:52Als het huilen je dan op z'n minst opgelucht heeft, dan zijn die dikke oogleden nog ergens goed voor.
Haïti is verschrikkelijk, maar wordt het beter als je die beelden allemaal gaat zitten bekijken? Ik doe het niet hoor.
Ik heb de indruk dat ik je wel aardig heb leren kennen door het regelmatig lezen van je blog, dus harteloos is niet een woord dat ik bij jou zou bedenken...
17 januari 2010 om 14:16en blijf vandaag maar lekker binnen op de bank bij de kachel zodat niemand je hoeft te zien met je behuilde ogen. Ik denk aan je en je verdiet..... lieve groetjes
Ogen als billen haha, die kende ik nog niet.
17 januari 2010 om 15:03Hoi Ilse, leuk dat je even op mijn blog was. Ik heb twee kids, de bruine kanjer uit Haitï en een Hollandse knul van 14 , made by me, haha. Adopteren stond altijd al hoog op mijn verlanglijstje. Leuk om te horen dat jij het ook graag wilde, jammer dat je de procedure moest stopzetten.
17 januari 2010 om 16:54Billen op mijn ogen, ogen als billen..... wat is er aan de hand in Holland, ik begrijp er geen reet meer van hahaha...
17 januari 2010 om 18:25Lieverd sterkte! Zulke beslissingen zijn altijd moeilijk.... als Elvis maar gelukkig is terecht gekomen. Ik heb me laten vertellen dat onze Jackie maar een hersencapiciteit zo groot als een pinda heeft dus Elvis daar komt het wel goed mee!
Dikke knuffel en liefs van bellavien
Meestal, als je na je jankbui je ogen heel goed uitspoelt met schoon water, kun je de schade voor de volgende dag nog enigszins beperken...
17 januari 2010 om 19:57Hey meid, sterkte met alles.
Hee Ilse!
17 januari 2010 om 20:14Ik had van de week het blad Stijlvol wonen gekocht om inspiratie op te doen voor ons as huis en toen dacht ik hee haar "ken" ik..haha, lees al een tijd mee hier!Wat hebben jullie een fantastisch huis!!!!
Groetjes Esther
voor mij ook geen beelden..
17 januari 2010 om 20:40en ik snap heel goed waarom jullie elvis elders onderbrengen. en hoe pittig die beslissing geweest moet zijn.
Begrijp je helemaal, zo'n keuze maak je niet zo maar. Sterkte, hoop dat je snel beter gaat voelen!
22 januari 2010 om 12:14Een reactie posten