En weet je wat?
Die werd me zojuist bezorgd.
Ja heus echt waar.
En wie was deze lieve gulle geefster? Dat is ZIJ
Lieve Natas, het ontroerd me zo dat je me zomaar een wensballon stuurt.
Ik vind het echt zo lief van je , heel erg bedankt !!!! Ik moest al een traantje wegpinken toen je me mailde en mijn adres vroeg .
Bloggen verrijkt het leven en niet alleen maar omdat je kadootjes krijgt natuurlijk maar omdat je er zulke leuke contacten mee opbouwt en leuke vrouwen door ontmoet die je steunen , die je af en toe als je het nodig hebt even bemoedigend toespreken , die je niet meteen beoordelen of veroordelen, maar die je ook gewoon zeggen dat het belachelijk is dat je je kind vergeet op te halen.
Eerlijke leuke vrouwen die je laten lachen met hun blogs en soms laten huilen waar je lief en leed mee deelt, die je nooit hebt gezien maar die je zo goed lijkt te kennen of denkt te kennen.
Waar je een band mee hebt. Die je gewoon mist als ze een paar dagen niet bloggen.
Die vrouwen , een clubje, soms komen er bij , soms vallen er af, net als in het "echte" leven .
Ook allemaal heel verschillende vrouwen die je nooit in je dagelijkse leven was tegengekomen of misschien uberhaupt nooit een gesprek mee was aangegaan omdat ze zo anders zijn en die je hier in deze blogwereld juist door die blog leert kennen en waarderen.
Vrouwen allemaal; stuk voor stuk , en niks geen catfights zoals in Expeditie Robinson, nee helemaal niet zelfs, die dames kunnen nog wat van ons leren zou ik zeggen of zouden wij ook binnen de kortste keren ruzie hebben op dat eiland dames?
Hee ideetje zullen we ons allemaal opgeven voor volgend jaar de blogexpeditie?
Duh echt niet , ik ga echt mijn kaken niet zetten in een rauwe levende octopus (hebben jullie dat gezien gisteren?) , zo stoer ben ik helaas niet, bah.
Bedankt lieve lieve Natas !!! en de rest van de blogvrouwtjes ook bedankt gewoon omdat !!
ps Dit weekend gaat ie de lucht in en ik weet al wat ik ga wensen.....dat er een klein meisje beter mag worden die nu zo hard aan het vechten is.
15 reacties:
Over bloggen-verreikt-je-leven gesproken: ik heb gisteren je pakketje ontvangen! Super. Heel mooi, precies waar ik van houd: simpel, stijlvol. Gaat een mooi plaatsje krijgen.
18 september 2009 om 13:58Oh en ik ga mijn vriendinnen naar je webshop sturen, weet zeker dat ze daar helemaal blij van worden.
Thanks!
Nou wat gaaf zeg. Ik heb voor oudjaar afgelopen jaar echt gezocht naar zo'n ding. Geen idee waar ik ze (toen)moest kopen. Ik zal voor het komende jaar 'ns een nieuwe poging wagen.
18 september 2009 om 15:17Nu moet ik dus heel hard huilen!
18 september 2009 om 16:35Dank je Ilse, echt heel lief...
dikke kus, Elsbeth
wat lief is dat zeg! tjemig, ik ben nooit zo attent uit mezelf!
18 september 2009 om 17:20Wat een schat, die Natas!
18 september 2009 om 17:49En wat heb je een prachtig blogje geschreven, Ilse.
En ik wens met je mee dat het kleine meisje beter mag worden!
(Pffft zeg, ik ben er echt een beetje stil van!)
Wat super gaaf zeg! En hoe jij het zegt, zo is het maar net!
18 september 2009 om 18:05Oh Meid, ook jij, verrijkt ons leven hoor hahahahah....
18 september 2009 om 18:11Hoe heerlijk het is, dat ik dat lekkere Nederlandse temprament hier in Zweden zo mis, krijg ik dubbel en dwars bij jou terug!
Dus jij ook dank je hier voor, en neeeh niet om te slijmen, maar echt gemeend. Want als je al 4 jaar niet meer in Nederland woont kun je dit zo missen.
Liefs uit Zweden.
En wie weet zie ik je hier nog eens in Zweden hahaha...
Wat een lief logje, Ilse. En voor Natasja: driewerf hoera!! Wat een schat is het toch.
18 september 2009 om 18:53Helemaal waar, zonder elkaar te zien blijken vele mensen meer overeenkomsten te hebben van binnen dan qua uiterlijk, wat een gekleurd stel toch, al die bloggers :D
19 september 2009 om 11:49Lief van Natas en jij, bedenk maar dat ik het met je meewense!
XXX
lovely post, thank you
19 september 2009 om 12:45Wat lief zeg. Ik wil ook niet op een onbewoond eiland, niets voor mij ook zo'n octopus. Lieve wens van je... ik wens met je mee.
20 september 2009 om 08:55Ik lees net je post over de kaart van je dochter.. wat een lieverd! Heerlijk toch dat je kind je neemt zoals je bent en van je houdt! Ik wilde je filmpje over borstkanker doorsturen naar een vriendin, maar hij doet het niet meer, kun jij 'm nog herloaden? Groeten, Corine
20 september 2009 om 15:10Wij hebben een wensballon aan mijn ouders gegeven voor hun 45 jarig huwelijk. Met de kerst gaan we met z'n allen op vakantie naar Oostenrijk. De ballon gaat dan mee en zal daar opgelaten worden!!
20 september 2009 om 19:48Heb jij de ballon (met je overigens lieve wens!) al opgelaten??
Enne.... Toaske, ze zijn bij ons in U. te koop!!!
20 september 2009 om 19:49Ik hoop dat de wensballon werkt en die kleine uk weer beter wordt!
21 september 2009 om 09:02Maar vergeet je niet ook wat dingen voor jezelf te wensen?
Een reactie posten