- dat kinderen van een ander opvoeden niet zo verdomde moeilijk was
- dat je dezelfde onvoorwaardelijke liefde die je voor je eigen kinderen hebt ook voor die anderen zou hebben
- dat het makkelijker zou zijn een samengesteld gezin
- dat pubers makkelijker waren
- dat ik me niet minstens 1 keer per week een slechte moeder zou voelen
- dat ik eens wat meer waardering zou krijgen
- dat de weekenden met 7 een beetje gezelliger zouden zijn
- dat het jou kind mijn kind niet zo gevoelig zou liggen
- dat mijn zoon geen baard in de keel had en een puber is maar gewoon nog die kleine makkelijke jongen
- dat kinderen eens inzien wat ze hebben en wat je voor ze doet
- dat al die spanningen van die kinderen geen vat zouden hebben op je humeur
- dat ik niet eerst moet ontploffen voordat ze eens luisteren of inzien dat ze je al een week hebben lopen opfokken
U begrijpt het was weer gezellig. Ik heb een wensballon nodig denk ik...
18 reacties:
Ik moet er eerlijk gezegd niet aan denken, 7 kinderen.
14 september 2009 om 09:00Komt lulliger over dan ik het bedoel.
Ik geef het je te doen af en toe, echt...
petje af!
Behalve dan dat het er bij ons geen 7 zijn en dat ik geen zoon heb met de baard in de keel, ben ik het er helemaal mee eens.. Groeten, Corine
14 september 2009 om 10:51Meid, ik heb werkelijk met je te doen! Ik begrijp helemaal wat je bedoeld.....en dan heb ik er maar twee!
14 september 2009 om 11:21Mijn respect heb je hoor! Wij ouders worden ook veel te weinig gewaardeerd!
Houdt moed....je bent niet de enige!
OT: sorry....de was is op....graag een andere keer!;p hahahaha!
Ach...nog een jaar of 10 en je bent weer een héle stap verder! haha
14 september 2009 om 11:31Komt vast allemaal goed, ja tis wel effe doorbikkelen maar volgens mij ben je daar een kei in!
En zo heb je iedere dag wel wat te schrijven bij je koffie én wij hebben een lachmomentje!
Groetjes Heidi
Kan me voorstellen dat je af en toe ontploft.
14 september 2009 om 13:44Durf het bijna niet te zeggen, maar ik heb een heel harmonieus gezin. Mijn zonen hadden en hebben nooit ruzie. En pubertijd is iets wat ik niet ken.
Maar straks zijn ze groot en lach je erom. En leggen ze jouw in de watten.
groetjes Lia
Hoi, meid ik kan je de hand schudden, ik heb deze gevoelens al 20 jaar en dat mijn en zijn kinderen blijft de kop op steken en nu komt dus een "zijn" kleinkind bij .. die ik echt niet de mijne kan noemen .. ik heb er geen gevoelens bij ..
14 september 2009 om 13:46Succes
Elise
Jeetje, had een paar weken geen tijd om bij mijn blogs te kijken (2 huizen-niet vrijwillig, 2 kinderen, 1 man, 1 baan maar het gevoel dat je alles met 10 moet verdubbelen...) en ik heb me net halfdood zitten lachen om je berichtjes!
14 september 2009 om 14:08Wat schrijf je heerlijk en wat lijk je me een ontzettend leuk mens (misschien zit er wel enorm naast en ben je een draak van een vrouw maar dat mag niet deren... ik zit er nooit naast :-) Ooit zag ik een petje en er stond op: I may be wrong but I doubt it... Mijn zus vond hem bij mij passen HAHAHA
Enniewee... je hebt dus een leuk weekend gehad.... Ik heb altijd graag heel veel kinderen willen hebben maar moeder natuur heeft me er "maar" 2 gegeven maar die zijn nu in de puberleeftijd en dat is me toch lastig! Die kinderen krijgen een eigen mening en niks is vervelender dan continu in discussie te "moeten" gaan. Begrijp me niet verkeerd, ik hou van discuseren maar alleen als ik het zelf wil ;-)
Goh, zit ik zomaar een heel verhaal tegen je te tikken, hoop dat het niet te lang was, zo ja dan heb je het eind niet gelezen en kun je je niet schuldig voelen. Heb je wel het eind gelezen dan had je toch meer tijd dan je dacht... geniet van je koffie (of is hij inmiddels op) en geniet van het leven (ook met 7 kinderen, want hoe vervelend ze soms (of vaak) ook zijn, als ze slapen zijn ze allemaal lief....
Groetjes Claudia B. (picasa)
Soms, heel soms, ziet oudste hier hoe het bij vriendje thuis gaat met 4 jongens. Dan vindt hij het bij ons toch wel relaxed... Het zou idd fijn zijn als ze eens wat verder kijken dan hun eigen huis en gezin. Ik snap wat je bedoelt en dan heb ik er (maar) 2, gister had ik ook het gevoel dat ik als enige op een andere planeet zat: wat kunnen ze soms toch vreselijk zijn en doen en elkaar voortdurend in de weg zitten en overal op reageren behalve als ik iets vraag of zeg...
14 september 2009 om 17:03Kan je niet lekker een vriendinnen dagje plannen ofzo? Ik heb mezelf uitgepland komende donderdag en vrijdag: vakantiedag opgenomen, eerst 'n dag naar mn moedere en vrijdag met mn vriendin op sjouw. Ze zoeken het maar even uit hier, des te meer waarderen ze het weer -even- als ik terug ben.
*zucht*
Ik durf niet te zeggen dat ik je bedrijp, want ik weet niet hoe het is. Maar zoals je schrijft (en ik volg je nu een klein tijdje) meen ik me er iets bij te kunnen voorstellen. En wat jij doet is heel knap. En nee, je bent geen superwoman. Als Cisca nog eens zo'n actie doet zorg ik dat ik na jou ben en krijg je van mij een wensballon.
14 september 2009 om 17:18Tot slot: wat ben ik blij dat ik nog geen tieners/pubers heb!
ps foto met schoenen staat op de log ;-)
Ik zou willen dat je m'n buurvrouw was...
14 september 2009 om 17:51...dan zou ik ff bij je binnen wippen om je een knuf te geven...
want het valt niet mee en je bent dus een kei!
# dat kinderen eens inzien wat ze hebben en wat je voor ze doet
14 september 2009 om 19:36Ooit Ilse, ooit, vertel eens eerlijk, wist jij al wat jouw moeder en vader allemaal deden voor jou toen jij nog thuis woonde? Of kwam dat net als bij mij ook pas toen je op jezelf kwam te wonen ;-)
Ik ben werkelijk verre van jaloers op jouw 7 en lijkt me ook heel erg, getouwtrek van zo'n samen gesteld gezin te moeten zorgen....
En toch zie ik herkenbare punten staan in jouw lijstje die ik ook dolgraag zou willen, met slechts eentje al!
XXX
Poe, en dan zeggen ze dat het met kleine kinderen tropenjaren zijn. Daar denk ik steeds vaker heel anders over!
14 september 2009 om 19:44En die wensbalon: ik vind het een prachtig idee. Misschien gewoon een keer doen?
Oh je, dit klinkt niet zo best allemaal. Misschien 'ns beginnen met stickers plakken? Nee grapje, ik vind het echt heel beroerd voor je, sterkte!
14 september 2009 om 20:09Ik wou...
14 september 2009 om 21:29* dat ik je helpen kon
* ik je kon zeggen dat pubers echt vanzelf ook groot worden...
* dat ik je een dikke knuffel kon geven om je te troosten
* dat je begreep dat je een geweldig mens bent!
* dat ik je een kopje thee met veel chocolade kon aanbieden (kan natuurlijk, maar je woont zover weg...)
* dat....
Ach lieve Ilse, alles komt goed, alles komt op z'n pootjes terecht. Blijf maar gewoon onze Ilse, zoals we je kennen. Het komt écht, écht allemaal wel goed!!
Wedden?? *kus*
Ach meis toch. Kan weinig voor je doen, behalve virtueel huggen en zeggen dat je een tof wijf bent. Hou vol!
14 september 2009 om 22:21Hopelijk zit/lig je nu met je beentjes omhoog op de bank?
wij zijn met een pak minder, maar ook samengesteld. ik neem mijn petje af voor wat jij verzet met zo'n bende. Ik ben ervan overtuigd dat ze stuk vr stuk fier zijn, dankbaar zijn, en je heel graag zien.
15 september 2009 om 12:55ik kus mijn 2 pollekes want het loopt eigenlijk wel goed. natuurlijk zijn er die momenten van frustratie en onbegrip... maar al bij al mag ik echt niet klagen!
hang in there!
x
Net je blog ontdekt (ik volg vanaf vandaag dus) en moeten lachen met dit blogje... Je bedoelde het niet 'om te lachen', weet ik wel, maarja... ;-)
16 september 2009 om 15:16Ach, ooit beseffen ze alles, als ze zelf volwassen zijn en kids hebben!
Fijne (woens)dag nog!
Ai! Waarheid als een koe.
16 september 2009 om 22:58Ik heb heel, heel veel respect voor je!!
Een reactie posten