28 en 29 mei voorjaarsfair, kom je ook? meld je aan op: tuttemerull@me.com

Een prachtig stuk!


Nico Dijkshoorn schreef het volgende hylarische stuk over voetbal in de volkskrant:

Goede sfeer

Goed nieuws. Als Nederland de kwartfinale wint, zal de vader van Wesley Sneijder zijn zoon vlak voor het familievak opwachten. Wesley neemt een aanloopje, springt bij pappa op zijn rug en dan hortsik hortsik, over het hele veld. Met een zwaardje in zijn hand. De familie van Dirk Kuyt zal vlak na de wedstrijd gezellig langs de lijn een scholletje van de graat af friemelen. Balkenende moet bijna zweven. Een en al hoeksteen op het veld. Daar waar je normaal gesproken naar bezwete voetballers kijkt, die shirtjes uitwisselen met de tegenstander, zit je nu naar een extra lange aflevering van Het Kleine Huis Op De Prairie te kijken. De dochter van Kuyt is een nationaal symbool aan het worden. Je ziet haar zes keer per wedstrijd met haar hele arm in een puntzak snoep verdwijnen. Zo lief! Het kruipt langzaam in je, die familiesfeer. Vlak na de wedstrijd keek ik naar de zoon van Sneijder en dacht: ´wat een leuk capuchonnetje heeft die jongen` Dat wil ik helemaal niet denken! Ik geloof dat ik een minderheidstandpunt verwoord. Evert ten Napel is direct na de wedstrijd naar huis gereden om ook een EK-kindje te maken. Hij was één brok emotie. Terwijl de spelers hun kinderen op het veld tilden bleef hij commentaar geven. `Ja, mensen, daar krijg je toch gewoon kippenvel van. Jongens, jongens, wat is dit mooi. Hier krijg je echt de koude rillingen van. Kijk eens even. Je hart breekt toch als je dit ziet. Deze beelden gaan de hele wereld over, hoor.´ Helaas wel. Dat hebben wij weer. Win je eindelijk eens twee wedstrijden, kan je lekker viriel dat veld aflopen met een sixpack boven je broek en een tatoeage van Tante Leen op je bovenarm, zitten er in Argentinië allemaal behaarde stoere mannen naar 11 voetballende partijleden van de Christen-Unie te kijken. Dolle pret daar. De Italianen moeten zich nu nog slechter voelen. Die hebben verloren van 11 zwangerschapsgym-mannen. Alle vrouwen en kinderen van het Italiaans elftal passen niet eens in twee vakken en dan nog lopen de spelers rechtstreeks de kleedkamer in om daar een mannenfeestje te vieren. Ik voelde het al een beetje aankomen, deze oer-Hollandse camping BBQ sfeer. Het gaat al een week lang over maar één ding: dit is een hechte groep. Iedereen roemt de sfeer. Die is prima. Ze lachen veel. Ze hebben iets voor elkaar over. Het bewijs: de spelers mochten iets voor zichzelf gaan doen en ze kozen er voor om samen te gaan eten. Evert zou zeggen: daar krijg je toch kippenvel van. Ik word een beetje moe van deze 3 weken durende zendtijd voor politiek partijen. Holland familieland. Waar de mannen hun kinderen tegen zich aan dragen. Het mag helaas nog niet van de FIFA, maar zodra het licht op groen gaat zullen alle spelers van het Nederlands team met een speciaal tuigje hun kind tijdens de wedstrijd meedragen. Van der Vaart die met zijn oudste zoon op zijn rug drie man passeert. De reservespelers met hun kind op schoot. Van Basten verschoont een luier. Balkenende greep zaterdag zijn kans. Hij vertelde, nog naglimmend, dat hij even de kleedkamer in was geweest en dat hij een gebbetje had gemaakt. Iedereen moest erg lachen. De sfeer was fantastisch. Iemand maakte jolijt over de belasting. Enig toch! Zo zag je maar weer. Als je iets voor elkaar over hebt dan is er zoveel mogelijk. Alweer voelde ik een gekmakend verlangen naar Laseroms en Suurbier. Die hadden onze Minister President meteen in een bad gelazerd en reservespeler Willie van der Kerkhof er achteraan. Voor de goede sfeer in het team. Laatste nieuws. Tijdens Nederland - Roemenie mogen alle vrouwen gezellig op een oranje deken in het doel van Edwin van der Sar zitten.