Ik word een beetje schijtziek en vooral verdrietig van commentaar op een logje en dan vooral nog erger van anoniem commentaar.
Dat je een mening hebt is helemaal oké maar zet dan je naam erbij, anonieme reacties plaats ik niet.
Gisteren moest iemand (anoniem dus) even kwijt op mijn stukje over rust van afgelopen zondag dat de meeste mensen het juist FIJN vinden als de kinderen thuis zijn.
En dan wordt ik pissig hè mensen , pissig omdat zo iemand impliceert dat ik het dus niet fijn vind als de kinderen thuis zijn.
Kijk als anonieme gast kan je me ook een vraag stellen: Vind je het dan niet fijn dat de kinderen thuis zijn?
Dan kan ik antwoorden en zal je nog verbaasd zijn over mijn antwoord.
Er zijn soms momenten in het leven nl dat je rust nodig hebt , dat je zo erdoorheen zit dat je niet leuk kan zijn, dat je alleen maar kan janken en dan stuur je je kinderen weg omdat ze niet bij een jankende moeder hoeven te zitten de hele dag, omdat ik ze niet ongerust wil maken, omdat ik wil dat ze niet bezorgd zijn , omdat ik wil dat ze een leuke zondag hebben.
Dat zijn een paar redenen en nog veel meer maar dat ga ik allemaal niet in een blog zetten omdat het niemand ene reet aangaat dat ik hier zit te janken op de bank of waarom en omdat ik mijn diepste gevoelens hier niet neerzet.
Maar het is zeker niet zo dat ik dus liever de kids kwijt ben.
En ik ben ooit eens bijna mijn jongste kwijtgeraakt toen ze twee maanden oud was , die vond ik blauw in bed, was gestopt met ademen, ik heb met dat kind in mijn armen gestaan in de woonkamer wachtend op de huisarts , uiterlijk rustig omdat er nog een van 3 en 5 bij me stonden maar van binnen krijsend dat mijn baby niet dood mocht gaan dat kon niet , ik werd gek van binnen , ben daarna nog 3 weken in het ziekenhuis geweest met haar dag en nacht, ik ging alleen naar de wc als er iemand was want ik liet haar niet 1 sec alleen , de drs hadden me gezegd dat het een baby was met aanleg voor wiegendood , erna heb ik haar nog 2 jaar lang ALTIJD bij me gehad, nooit is ze bij een oppas geweest , nooit 2 jaar lang niet, ik waakte over haar als een leeuwin over haar welp , ze sliep daar waar ik was , never nooit in haar bedje boven overdag en 's nachts in een bedje naast mijn bed : 2 jaar lang omdat ik haar geen seconde alleen durfde te laten , dus angst om je kind te verliezen , ik ken het DUS HOU TOCH (*&^%$#$%^&*() OP TE ZEGGEN DAT IK NIET WEET WAT HET IS . Twee jaar lang ben ik niet weggeweest, niet naar de film, uiteten niets, alleen als ze mee kon.(en nu roept er vast iemand dat ie dat 3 of 4 of 9 jaar lang heeft gehad dus wat zeik ik nou, ik zeik niet want ik wilde niet van haar weg, ik deed het met liefde ) Na die twee jaar heb ik moeten leren los te laten , geloven in het feit dat ze gezond was, dat ze het alleen ook wel kon , dat ik wel eens een keer weg kon een middag of een uurtje en dat was nog verrekte moeilijk dat leren loslaten.
Toen ik ging scheiden jaren later kreeg pa een weekend regeling en mensen dat was de 1e keer dat ik een weekend zonder mijn kinderen was, in die 10 jaar dat mijn zoon oud was ben ik NOOIT 1 nacht bij ze weggeweest. Dat weekend heb ik mijn ogen uit mijn kop gejankt omdat ik de kinderen zo vreselijk miste en wat riep toen iemand? Dat wilde je toch zelf, jij wilde toch scheiden? JA INDERDAAD MAAR DAN MAG IK DUS MIJN KINDEREN NOG WEL MISSEN !
En dat bedoel ik dus mensen je kan altijd wel iets roepen waardoor je de ander zijn ding afkraakt of afkeurt .
Moet ik dan nu roepen tegen mensen die een weekend weggaan zonder hun kinderen dat het waardeloze ouders zijn, dat ze alleen aan zichzelf denken ? Pfff nee zeg een ieder doet het op zijn manier , hoe hij/zij denkt dat het beste is .
En dan nog eens iets, mensen lees toch eens tussen de regels door, neem niet alles zo to the point , zo serieus , ik schrijf hier dingen op in een opwelling omdat ik er op dat moment even zo over denk of voel en overdrijf ook vaak .
Maar er is meer , er gebeurt meer in mijn leven dan dat ik hier opschrijf, er gaat meer in mij om dan je hier leest, dus denk toch niet steeds dat je het allemaal wel weet hoe het bij mij zit en speelt want je weet er geen bal van .
En lees en laat ook de goede dingen eens tot je doordringen ipv je alleen op het negatieve te focussen. Lees je niet dat ik niet naar bed ga voor die vervelende puber in zijn bed ligt omdat ie is gaan stappen, nou als ik het zo' n **** kind zou vinden dan zou ik niet wachten maar lekker met mijn ongestelde ik naar bed gaan en slapen . Of dat ik ruzie maak met de juf omdat ik dochterlief de best mogelijke kansen gun in deze wereld en het kind naar een bepaalde school wil? Nee dat lees je allemaal niet omdat je je ^&**(&^%$^%^& alleen op het negatieve focust BAH.
Dan wil ik (ja ik ben toch bezig en moet ongesteld worden, dus dan weet je het wel) nog even kwijt dat klagen hoort bij het leven, iedereen klaagt , ook over de meest onbenullige dingen.
Ik krijg te horen dat ik niet moet klagen omdat ik gezond ben, dus ik mag eigenlijk pas klagen als ik kanker heb en in een vergevorderd stadium zodat er geen hoop meer is , dan mag je klagen.....want ja kanker met genezing dan kan je toch ook niet echt klagen toch? want je geneest , er zijn altijd mensen die genezen niet. Of moet je als je stervende bent ook niet klagen want je hebt toch een mooi leven gehad?
Dus mensen als je nog eens klaagt over een keelontsteking, hernia, pijn of wat dan ook: kan niet ben blij dat je gezond bent verder en niet stervende !
Dan mag ik niet klagen over mijn kinderen want ik heb ze nog , dus je mag alleen maar klagen over je kinderen als je er een of meerdere verloren hebt en voor de rest mond dicht?
Dus ouders die met hun handen in hun haren zitten met kinderen die vervelend zijn of erger: die ontsporen, stop met klagen je hebt ze ja, ben toch blij dat je ze hebt.
Dan zijn er nog moeders die moedergevoelens hebben maar nooit een kind mogen krijgen die zeggen dat andere moeders niet moeten klagen over zwanger worden, zwanger zijn, ivf en de hele shit want je krijgt/hebt toch een kind ? Dus hou op met zeiken , dan mag je dus als moeder die een kind verloren heeft ook niet zeiken want je hebt er tenminste een gehad.
Dan mag je niet klagen over wat dan ook want ik heb het financieel goed volgens iemand , oke dus ik mag niet klagen dat ik het koude weer meer dan zat ben bv want ik heb het financieel zo goed? En wie denkt hier dan te weten dat ik het financieel zo goed heb? Is diegene helderziend of zo? Wat weet je er nou van eigenlijk?
Je weet er geen fuck van dus stop zelf eens met klagen over anderen .
En klagen over je benen mensen dat die te dik te dun te sinasappelig of wat dan ook zijn? schei toch uit zeg je hebt benen ben blij dat je ze hebt er zijn mensen die hebben ze niet of kunnen ze niet gebruiken. Zie je zo is er altijd wel iets.....
En dat dit even duidelijk mogen zijn: Ik begrijp het wel van die mensen , als je je kind bent verloren heb je geen zin dat een ander klaagt over zijn kind , en het is veel makkelijker om je frustratie dan lekker op een ander bot te vieren en boos te zijn want dan hoef je die pijn even niet te voelen , en ik zou hoogstwaarschijnlijk ook wel zo reageren als ik mijn kind zou zijn verloren of dat ik een ziek kind heb of als ik kanker zou hebben of of of dus er is wel degelijk begrip hoor van mijn kant . Het is nu eenmaal zo dat dingen zo gaan in het leven en een ieder heeft zijn eigen misere, ik ben me daar heel erg bewust van en 7 gezonde kinderen nu wil niet zeggen dat ons niets kan gebeuren
En zo meent iedereen dat ie wel een reden heeft om de ander de mond te snoeren. Mensen mensen ik word er zo moe van .
Er is altijd wel wat , er is altijd erger, er is altijd beter. Respecteer de ander toch eens en neem niet alles altijd zo fucking serieus wat iemand schrijft of denkt, het zijn momentopnames.
En wat ik zo bizar vind die mensen die dus zo hard roepen dat iemand eens moet ophouden met klagen die klagen dus zelf ook .
Zo ik heb gesproken , ook dit kan je weer allemaal volledig uit zijn verband rukken , volledig anders interpreteren dit stukje , ga je gang als je namelijk eenmaal iets denkt te weten over iemand, kan diegene je toch niet overtuigen denk ik .
Maar leer eens een vraag te stellen , dat is zoveel beter, vraag eens wat ik bedoel, vind of wat dan ook........Laatst had ik hier een vragenstukje geplaatst vraag dan eens wat ik denk of voel over iets ipv maar te suggereren dat je het allemaal wel weet.
Maar nee dan hoor je ze niet, dan vragen ze niks, maar achteraf roepen of gillen dat kunnen we wel...
Ik heb een blog , ik schrijf onder mijn eigen naam , had het ook anoniem kunnen doen wat er ook vele doen maar nee ik schrijf onder mijn eigen naam , plaats dan ook een reactie onder met je naam ipv anoniem .
Doodmoe word ik van al die mensen die denken het beter te weten . Ik word er ook verdrietig van want het beeld wat men dan schetst van mij klopt niet en je kan je niet eens verweren tegen dat soort dingen.
En mijn kinderen die weten gelukkig wel wat en wie ik ben en hoe de dingen hier worden opgeschreven want daar praten we gewoon over namelijk , die vragen dingen, die leg ik dingen uit, die weten zelf ook wel als ze strontvervelend zijn maar ze weten ook dat ik van ze hou en er altijd voor ze zal zijn .
O ja en niemand is natuurlijk verplicht hier te lezen , dit is mijn uitlaatklep, mijn ding .
Ondertussen ben ik het wel flink zat aan het worden dat men maar denkt te weten hoe ik ben etc en al dat anonieme commentaar . Bloggen is leuk , ik heb de meest bijzondere vrouwen ontmoet dankzij de blog , het is echt zalig om je sores (die geen echte sores is want ja ja er is altijd erger maar toch) om dat te delen maar zo word het wel een stuk minder leuk.
Ik ben er hard over aan het denken te stoppen of een slot erop te zetten .
Ik heb nl geen zin in hetzes die men denkt te moeten gaan houden ...
Mijn lief zegt nog even dat ik ook even moet melden dat cynisch schrijven gewoon mijn stijl is van schrijven maar dat jullie dat allemaal niet zo letterlijk moeten nemen .
60 reacties:
AMEN!
13 april 2010 om 17:54Dat is het zelfde als dat mensen naar een tv programma kijken en dan achteraf er over zeuren... er zit toch een knop op je tv???? (zei ik ooit eens tegen mijn oma, toen ze commentaar had op Theo en Thea. Wij vonden dat geweldig. Vond ze niet zo leuk dat ik dat zei ;-)hahaha)
Ik sch**t er ook altijd peuken van als iemand anoniem reageerd. Vind ik zoooooooo zielig.
groetjes,
Simone
Ik snap het wel Ilse, want zolang je het zovaak over je kids hebt dan valt het vaak nog wel mee met die 'vervelende pubers'. En het is net zoals die gevallen dat je iemand een mail stuurt die dan helemaal verkeerd valt omdat mensen de toon niet kunnen horen waarop je het bedoelt. Kijk, op het moment dat moeders het hier niet meer over hun kinderen hebben, dan moet je uitkijken want dan worden ze hoogstwaarschijnlijk verwaarloosd of iets dergelijks. *Gaat nu andere blogjes controleren en de kinderbescherming inschakelen* ;-)
13 april 2010 om 17:58Meid blijf vooral jezelf, Hoe zielig ben je als je wel alles leest maar niet eens een reaktie met je naam durft achter te laten.
13 april 2010 om 18:11Lekker laten lullen, dom gedoe!
SamenSterkt! Dikke blogkus! Dus niet stoppen hoor.
bella(Marion)vien
Ojee, is het weer zover...nou, je point is duidelijk overgekomen hoor. Ik ben juist jouw blog gaan volgen omdat je op die manier schrijft...daar kun je toch alleen maar de humor van inzien! Als jij iets serieus schrijft dan lees je dat ook gelijk, laat je niet gek maken meid! Er zijn zoveel vrouwen die wel van jouw blog genieten waaronder ik. Ben de laatste tijd een beetje laks met reageren maar ik lees je altijd!
13 april 2010 om 18:16Dus gewoon schrijven die hap...op jouw manier! Wij lezen wel tussen de regels door!
x Heidi
Go Ilse! oh nee, ik bedoel BLIJF, je gaat niet stoppen hoor, zeker niet door dat soort anonieme opmerkingen. Je zei me laatst dat je die kon verwijderen, maar ja dan heb je ze wel eerst moeten lezen en dan hebben ze ons al weer op de kast Aaaargh. En klagen? dat doen we niet hoor, al zeker niet om een keelontsteking,de huisartsenpost of ouder worden, er zijn veel ergere (schrijf je dat zo?)dingen, zoals...tsja vanalles eigenlijk.
13 april 2010 om 18:20Ilse, we hebben het er al eens eerder over gehad, er zijn nu eenmaal mensen die (g)een (ander) gevoel voor humor hebben, snap dus niet dat die jouw blog lezen en al helemaal niet waarom ze het dan wel nodig vinden om te reageren. Laat ze toch lekker de.... weet ik veel krijgen. Dus de volgende keer: breath in...breath out (moeilijk ja) en verwijderen die hap.
Zo ik ga maar weer eens mijn keel spoelen *fluister* want die doet nog steeds een beetje pijn :o(
XXX KARIN
Tjonge. Wat een getyp! Een paar dagen kinderloos kan soms best heel lekker zijn. Gewoon, omdat je dan even rust hebt. Even niet hoeft te moederen, niet op tijd hoeft te eten, niet van alles moet. Ik geniet ook van een dagje alleen in huis. En als andere mensen mij dan een slechte moeder vinden: prima. Laat ze maar lekker kletsen. Je weet zelf het beste hoe gek je op je kinderen bent (en dat komt heus wel tot uiting op je blog!).
13 april 2010 om 18:33Zo. Met het slotje op mijn log kom je toch nog wel erop? Ik vind een slotje trouwens wel lekkerder loggen. Je weet precies wie er wel/niet meeleest, en dat zijn heus niet alleen maar Kikker-aanbidders.
Kop op jij hoor!
Gut, dat moet vast iemand zijn die zich met niet anders bezig kan houden dan met commentaar leveren. Dat is pas zielig, wees stoer en zeg wie je bent. Maar he, we staan achter je. Elke hele goede moeder heeft wel eens van de dagen en dat moet ook, wij zijn helaas niet allemaal perfect (gelukkig).
13 april 2010 om 18:47Kop op en schrijf maar lekker door, ik geniet ervan, lach er heel hard om. Top.
Pieternel
Ik lees altijd met plezier je stukjes ! Vooral doorgaan! Jammer dat mensen niet snappen dat het juist de point van bloggen is om in extremen te praten, anders zou niemand het toch lezen ofwel? Maar ik heb het bewuste stukje ook gelezen, en ik snap dat jouw dat raakt.
13 april 2010 om 18:48Shoot, dit was m.i. niet de bedoeling Ilse. Ik ben sinds een tijdje een lurker. Ook ik vind t moeilijk om te reageren omdat jullie blogsters, waaronder jij, zo heerlijk de dingen neer kunnen zetten en ik dat dus -niezogoe- kan. Vind t super dat jullie het nodige met ons willen delen. En natuurlijk mag er 'gemauwd' worden door eenieder. Daar heeft iedereen id wel eens last van, hoort erbij. Maar het viel mij op dat de dosering bij jou wel hoog was. Dat heeft vast zn redenen maar ik vond het minder uitnodigend en krijg er zo'n negatief gevoel over. Nu zul je zeggen; waarom blijf je dan niet weg?! Omdat mijn sympathie voor jou nog steeds overheerste Ilse, ik hoop dat die het straks ook nog wint.
13 april 2010 om 19:01Hoi Ilse,
13 april 2010 om 19:11ja ik schrijf ook anoniem omdat ik ik geen google acccount heb en niet weet hoe het anders zou moeten.
Maar ik verheug mij iedere dag op je blogjes, is het eerste wat ik doe na de mail.
Ik hoop echt niet dat je stopt. Je schrijft geweldig en wij als ouders weten nu eenmaal hoe vervelend kids kunnen zijn. Maar we kunnen ze ook niet missen. En zo is er nog soms wel meer in het leven *** Maar er zijn gelukkig ook veel leuke en mooide dingen in het leven en die wij ook weten te waarderen.
Dus trek het je niet aan!!!
Ga vooral zo door.
Groetjes Chantal uit het Zuiden
meis, ik wou dat je het je niet zo aantrok. want jij weet zelf wie je bent en ik denk dat de meeste lezers ook een aardig beeld hebben inmiddels. met de nadruk op aardig ; )
13 april 2010 om 19:19echt. laat anoniem lekker anoniem, negeer 't.
ik lees hier graag, juist omdát je zo heerlijk ongenuanceerd uit de hoek kan komen. om het dan vervolgens alsnóg te nuanceren met een vleugje humor. en het is me méér dan duidelijk dat je van je kinderen houdt #duhuh
Opgelucht?
13 april 2010 om 19:45Mirjam
Ik kan altijd vreselijk lachen om de manier waarop je schrijft.. zo herkenbaar.. en zo heerlijk dat jij het voor mij opschrijft want zo zou ik het niet kunne..
13 april 2010 om 19:46Dat mensen zo reageren zegt meer iets over hun zelf, dan over jou... laat het van je schouders glijden..het is het niet waard....
Ik schijf niet vaak iets bij je op, maar geniet altijd van je manie van schrijven...
Laat ze kletsen......!!!
Trek het je niet aan..
Liefs Hetty
En....?? Luchtte het je op?
13 april 2010 om 19:51Mens laat kletsen, ik vind je leuk schrijven hoor en eigenlijk moet ik vaak om je lachen. Doe lekker waar je zin in hebt. Het feit dat je je shop Tuttemerul hebt genoemd
geeft al aan wat een leuk mens je bent.
Hou je haaks en... stoppen?? kom nou.
daag
Hermine
Jammer dat je door 1 zo'n vervelende anonieme reactie je zo verdrietig voelt,
13 april 2010 om 19:51(kan het me wel voorstellen hoor).
Ik lees dagelijks je blog en moet vaak lachen om je cynische humor, dus laat je alsjeblieft niet teveel uit het veld slaan en ga lekker door met schrijven op de manier zoals je nu doet.
Kop op hoor!!!!
groetjes Anita
Ik heb nog bijna nooit gereageerd maar lees je stukjes altijd mee en.... ik zie echt de humor er van in! Ik zit dikwijls heerlijk te lachen als ik het lees, en het is zo herkenbaar soms, mijn kinderen zijn nog klein maar soms... soms zou je ze toch achter het behang plakken, dat herkent iedereen toch!
13 april 2010 om 19:57Dat wil toch helemaal niet zeggen dat je niets om ze geeft!
Ik hoop ook dat je nog door blijft gaan hoor, en al reageer ik niet altijd....ik lurk lekker mee haha!
Probeer het van je af te zetten, je moet maar zo denken:
Doe wat je wilt want gekletst wordt er toch~!
En als je het nodig hebt...bij deze sterkte!
lieve groeten Erna
Weet je, ik vind juist altijd dat je zo vreselijk veel léuke reacties krijgt! Er zijn een heleboel mensen die je precies snappen. En ja, je kunt het nooit iedereen naar de zin maken natuurlijk maar wat kan jou 't schelen, dan lezen ze 't maar niet. Focus je op al die meelevers (wanneer heb je dat nou in real life) die van je verhalen genieten en laat je niet zo van je stuk brengen door zo'n sacherijnige anonieme (waarschijnlijk ongesteld) muts!
13 april 2010 om 19:59Goed gezegd. Ben het vaak met je eens. Maar nu helemaal.
13 april 2010 om 20:04Please...niet stoppen hoor! Die enkeling die jou niet leuk vindt gaat dit toch niet winnen van ons(in veelvoud),die misschien ook net als zij lichtelijk jaloers zijn op jouw leven/huis, maar dat gewoon grijnzend willen toegeven :) haha. Ik denk dat sommige lullige reageerders jou zelfs stiekem wel leuk vinden, maar dat niet toe mogen geven van zichzelf.
13 april 2010 om 20:05En de lui die jou niet snappen, zijn toch een beetje wereldvreemd,sorry hoor..Met een beetje een leven met werk, kids, beesten ben jij zo herkenbaar voor de meesten van ons denk ik.Ik vind je geweldig! Nathalie
Joh...ik heb het geloof al een keer geschreven, maar ik doe het gewoon nog een keer.
13 april 2010 om 20:12Tegenover die ene anonieme dame of heer staan tientallen volgers die wel snappen dat je stapelgek op je kinderen bent en dat datgene wat je schrijft dus niet letterlijk opgevat moet worden.
Tuurlijk is het stomvervelend als je zoiets leest in de commentaren maar je weet zelf hoe het wel zit en je kinderen ook.
Ik schrijf soms ook zeurstukjes over Mark en hij is de eerste die er hard om lacht. Tuurlijk overdrijf ik soms ook behoorlijk maar dat is alleen om de boodschap duidelijk te laten overkomen.
Dus laat gaan....dump de anonieme commentaren en geniet van de anderen die je wel op waarde weten te schatten.
Een hele dikke knuf,
Jeannette
Pffffff Ilse wil je mij één ding beloven, dat je voorlopig nog niet stopt me je blogs....die zijn namelijk goed voor elke keer een glimlach en soms een schaterbui...en die heb ik soms echt even nodig!
13 april 2010 om 20:15Ik weet dat het lekker makkelijk klinkt maar laat je door zo'n zuurpruim niet uit het veld slaan....deze mag ik zelf ook even onthouden want ik laat mij maar al te vaak door zuurpruimen uit het veld slaan...zeker als het om familie gaat uhhnmmmmmm ander onderwerp.
Ik vind je een topper en hoe raar het ook mag klinken ik leer zelfs nog wat uit jou blogs....dus KEEP ON!!
Knuffel voor jou.
Liefs Esther.
Nou daar zit geen woord Spaans bij. Dus er was weer zo'n anonieme Huppelkut langsgeweest die het allemaal beter weet. Nix aan doen en verwijderen. Jij gaat toch niet op je eigen blog je verdedigen waarom je dingen schrijft en hoe je het bedoelt?
13 april 2010 om 20:40Ik denk er ook over om mn blog te sluiten, weet alleen niet goed hoe het moet. Toch eens in verdiepen...
En blijf schrijven zoals doet want dat doen we allemaal (als het goed is).
Knuf.
he Ilse, lekker doorgaan hoor, ik geniet er van en vind het altijd leuk als je weer een post hebt geplaatst. oVER JEZELF, JE KIDS, JE THUIS EN DE HELE WERELD, HOORT BIJ JOU. jE HUMOR, LEKKER CYNISCH MAAR MET EEN LIEFDEVOLLE ONDERTOON, ACH ALS MENSEN HET NIET WWARDEREN DAN LEZEN ZE HET TOCH LEKKER NIERT!
13 april 2010 om 20:57dOORGAAN HOOR, VOOR ALLE LEZERS DIE HET WEL LEUK VNDEN!
lIEVE GROETJES jOLANDA
Maar meissie toch, wat een stom gedoe toch weer. Je modereert toch niet voor niets? Gewoon weggooien dat soort reacties en je schouders ophalen. Je trouwe lezers weten toch hartstikke goed hoe het met jou en je kinderen zit. En we lezen allemaal wel tussen de regels door en zien daar de liefde en het plezier. Ik vind het jammer dat je je qut voelt, hopelijk gaat dat snel weer over. Knuffel, Toaske
13 april 2010 om 21:15Zeg Ilse, je bent gek dat je je zelf zo in de verdediging laat drukken.. en dat door zo'n enkele reactie.. niet doen hoor meid... niemand twijfelt aan jouw liefde voor je kinderen en zal ik je eens wat vertellen: ik ben ook dolblij als ze weer weggaan hier... maar zulke uitlatingen willen niet zeggen dat je niet van ze houdt...als je een slot gaat zetten dan geef je mij toch zeker een sleutel hè..ik kan je geklets niet missen..
13 april 2010 om 21:25grts
Ik ben ook nogal ontaard geloof ik. Wahant. Ik breng Olief naar het kdv. 4 dagen in de week. Ook als ik zelf vrij heb. En dan geniet ik heel erg van de uurtjes waarin gewoon weer even Astrid ben en zelf alle tijd kan indelen. Waarna het nog leuker is als ik haar dan weer op kan halen.
13 april 2010 om 21:30Niks van aantrekken meis. Anononiem reageren is ZO gemakkelijk. Gewoon blocken die handel. Ik verwijs ze dan door naar een site over vissen en hengelen. Kunnen ze daar lekker verder zeuren!
Kun je dat knopje anoniem bij die reacties anders niet weghalen?
hoi meis
13 april 2010 om 21:34ben sinds een paar weken je blog aan het lezen en geniet dr gewoon van
jij schrijft ook gewoon wat een heleboel mensen niet eens zo durven te zeggen en jij doet het maar even
ik zou zeggen gewoon doorgaan
jij ben t het eerste wat ik elke dag lees
Pfff, wat een verhaal. Maar meid er zullen altijd mensen zijn die denken dat ze iets beter weten of zijn. Sta er lekker boven, ik lees tussen de regels door hoor en weet heel goed hoe je alles bedoelt. En ik geniet altijd van je verhalen.
13 april 2010 om 21:41Kop op hoor.....
lieve groet Lia
groot gelijk als iemand anoniem schrijft en geen eigen naam eronder zou ik het stukje niet eens plaatsen! enne je blog is voor jezelf en wij mogen blij zijn dat je het met ons delen wilt!En laat ieder die alleen maar negatief commentaart wil leveren maar een anders blog opzoeken toch? Blijf lekker schrijven want je hebt genoeg fans die graag bij je komen en die ook posistief kunnen blijven.Mens ik vind al dat je al zoveel deelt met ons en ook dat je ons vertelde dat je op tv kwam.. en dat we allemaal voor de buis zaten! was toch gewoon superleuk! je mag trots zijn op je mooie huis en gezellige familie hoor!xxx van Judith
13 april 2010 om 22:01Hier ook een lurker. Ik ben in eerste instantie om je naam bij je beland. Maar merk dat ik gewoon heerlijk geniet van je manier van schrijven.
13 april 2010 om 22:09Wat een domme gasten dat ze niet snappen dat je op je blog maar een fractie van je leven neer zet en dat je dat uiteraard wel in de juiste context moet lezen.
"Als je nix leuks weet te zeggen, houdt dan je mond" zou ik tegen hen zeggen en als je het niet bevalt, dan lees je toch lekker niet hier.
Ga jij ajb door met bloggen. Ik vind het heerlijk om te lezen.
En ook ik ben een ontaarde moeder dan. Maar mij is juist door een pedagoog verteld dat het voor kinderen beter is om af en toe wat zonder hun ouders te doen, zodat ouders weer op kunnen laden en zodat de kinderen leren zich te redden zonder hen ouders.
Groetjes Ilse
Hoi Ilse ,
13 april 2010 om 22:15Zo heel af en toe kruip ik uit m'n anonieme lurkershoekje om te reageren op een blog . Eigenlijk "durf" ik dat niet zo goed , maar jij en andere blogsters zijn zo eerlijk en moedig om op te schrijven wat er in jullie omgaat , dat vraagt soms om een reactie !
Ik ben trots op jou en je mede-blogsters , jullie vertolken vaak wat ik (en anderen) denken . Ik lees graag bij je en wilde dat ik het zo kon verwoorden , super!
Ninke
Een hele brede rug ontwikkelen..... waarlangs alles zo af kan glijden. Mensen hebben altijd wat te zeggen (sommigen dan hè). Jullie weten zelf hoe het zit, ook je kinderen, wij weten hoe het zit en klaar! Laat ze kletsen!
13 april 2010 om 22:33Laat ze toch kletsen, jij en de kids en wij weten toch beter. Ik vnd het ook heerlijk vroeger als de kids bij hun vader waren ,., echt even een weekendje bijkomen. Net als of deze commentaar leverden schijnheilen hun kinderen nooit eens droppen bij oma of kdv.
13 april 2010 om 23:28Lekker verder bloggen hoor
Liefs Elise
Een van de redenen waarom ik hier op jouw blog zo vaak langs kom is je open manier van schrijven, IK VIND HET HEERLIJK!!!!! dat stomme brave geleuter altijd slaat helemaal nergens op. Ik praat soms ook negatief over mijn zoon maar hij is mij het allerdierbaarst, maar ik blijf wel reeel, hij is niet perfect net zoals ik niet perfect ben en ik gelukkig ook negatief over mijn eigen eigenschappen kan praten.. Jaren geleden ben ik opgehouden met mij druk te maken om andere mensen na het overlijden van mijn man, mensen RODDELEN EN OUWEHOEREN en het liefst achter je rug of zoals hier ANONIEM.... en weet je... je komt erachter dat er ook andere mensen zijn, en vooral hier, zoveel lieve mensen, lieve berichtjes, dat moet je toch goed doen!!!!!! LEKKER JEZELF BLIJVEN en wie daar niet mee kan leven, tja vooral verder zoeken naar andere blogs die zijn er ook genoeg.
14 april 2010 om 00:01KNuffff
Whateverrrrrrrrrrrrrrr Laat lekker lullen en maak je niet druk om mensen die dommer zijn dan jij x
14 april 2010 om 00:06Hee Ilse, niet stoppen hoor, want ik kom iedere dag hier bij jou voorbij om te genieten, lachen, meeleven!
14 april 2010 om 06:55Er zijn altijd wel mensen die alles negatief willen zien.
Een klein verhaaltje:
Twee vrienden lopen in de woestijn.
Op een gegeven moment krijgen ze ruzie en de ene vriend slaat de ander in zijn gezicht.
De vriend die wordt geslagen wrijft over zijn gezicht,
gaat zitten en schrijft in het zand:
'Vandaag sloeg mijn beste vriend mij in mijn gezicht.'
Gezamenlijk lopen ze verder. Na een uur komen ze bij een oase.
De vrienden lessen hun dorst en nemen een bad in het verkoelende water.
Als hij weer uit het water wil stappen, raakt de vriend die eerder geslagen werd in het drijfzand.
Zijn vriend snelt toe en redt hem van de verdrinkingsdood.
Nadat hij hersteld is van de wisse dood die hij voor zich zag,
schrijft de vriend op een steen:
'Vandaag heeft mijn beste vriend mijn leven gered.'
De ander ziet wat zijn vriend aan het doen is en vraagt verbaasd:
"Nadat ik je sloeg schreef je in het zand.
Nu ik je gered heb, schrijf je op steen.
Waarom doe je dat?"
De vriend antwoordt: "Wanneer iemand je kwetst en je schrijft het in zand, dan zal de wind van vergeving het uitwissen.
Als iemand iets goeds voor je doet, zou je het in steen moeten schrijven. De wind kan het dan nooit uitwissen."
De moraal van het verhaal:
leer je pijn in het zand te schrijven en beitel de mooie dingen in je leven in steen.
Lief Dotje,
14 april 2010 om 07:18Print alle reakties maar uit, brei er een sjaaltje van (haken mag ook) en verwarm jezelf er lekker mee! En laat de rest maar l*llen want dat zijn Kwalitatief Uitermate Teleurstellende reakties.
Goeiedag zeg en dat lees ik om half 8 's ochtends hahahahaha. Nou van mij mag je klagen, mopperen, zingen, huilen, dansen en weet ik nog wat meer. Dit is JOUW plek waar jij je lekker kunt uiten, en die zeurpieten die wat te melken hebben moeten maar gewoon stoppen je blog te lezen, hoeven ze zich ook niet langer te ergeren.
14 april 2010 om 07:26Dikke knuffel van iemand die waanzinnig veel respect heeft voor jou, je man en jullie 7 kids!!
hugs
Brigitta
het meest moeilijke is gewoon loggen, de één logt zo, de ander logt zo, als je zegt wat er in je omgaat of het cynisch opschrijft kun je dat soort reacties verwachten, het is ver van leuk maar Ilse, lieverd, actie is nu eenmaal ook reactie, je spreekt over vragen, maar hoe kan iemand die jou niet echt kent vragen over dingen die je schrijft.
14 april 2010 om 09:09Even voor de duidelijkheid, ik zeg ga vooral door zo, het is jouw blog en al schrijf je weet ik veel wat voor negatiefs met een gemeend hart of juist niet... Er blijven altijd mensen bestaan die de dingen letterlijk nemen. En daarom reageren, dat is wat ik bedoel te zeggen.
Je modereert al, het zit je dus behoorlijk dwars, maar eigenlijk, geef jij nu toe aan die reacties en dat vinden de anonieme reageerders ook leuk, want nu leg je toch je hart op het grote log. Wat Janneke ook al zegt, de brede rug, negeren, je modereert, weg gooien en dan stopt het vanzelf!
Neem dit aan van een ervaren mede logster die er ook een tijd last van heeft gehad en daarom ook modereerde in den beginne maar altijd gewoon door ging met haar logs zoals ze nu nog zijn, soms hele verhalen, soms slechts wat foto's.
Wil je dat proberen? En dan lekker door stomen zoals je altijd doet!
Want zelfs ik, hoe vaak heb ik het al niet gezegd hier? Met maar 1 kind, ben soms zo heerlijk blij dat ze een lange schooldag heeft, of dat ze even een nacht bij beste vriendin gaat slapen, want JA, rust heeft iedereen nodig, of je nu één kind hebt of 3 of zoals jij 7 in allen dezelfde leeftijd, per 2 zeg maar, duh! Meis... ik bewonder jou en jouw Lief, ik zou echt gek geworden zijn denk ik...
En juist alles wat je doet, hoe je het ook neerzet, toch ben je weer eerst met de kinderen bezig, opvoedkundig, of met school of zelfs sport! Ik denk dat jij meer doet dan ik voor mijn ene kind!
XXX
Potverdikkie mijn reactie helemaal niet doorgekomen!!
14 april 2010 om 09:36Ik hoop dat het je heeft opgelucht om het op te schrijven want zo te lezen zit het je heel hoog en dat kan ik goed begrijpen.
Ik lees elke dag met zoveel plezier met je mee, en heb enorm veel bewondering voor hoe je in het leven staat. Namelijk gewoon hartstikke positief!!
Wat jij allemaal doet met je huishouden met 7 kinderen en je werk ernaast dat vind ik enorm knap. En de mensen die je manier van schrijven niet kunnen waarderen en niet tussen de regels je enorme humor, sarcasme en soms ook verdriet kunnen lezen die zijn gewoon te stom om naar te luisteren.
Wat je schreef over het blauw vinden van je dochter heeft me erg geraakt. Ik heb mijn zoontje ook zo gevonden toen hij 8 maanden was , niet blauw maar in en in grijs/wit en niet meer ademend. En op zo'n moment word je hele wereld zwart. Een minuut later en hij was dood geweest. En ik heb net als jij als een leeuwin over hem gewaakt en vind het nog lastig om dat los te laten.
Ik vind je een topmoeder en een geweldig mens!
Stop alsjeblieft nooit met schrijven, weet dat er zoveel mensen zijn die je op waarde weten te schatten, niet in de laatste plaats wij ( je blogvriendinnen waar ik mezelf voor het gemak even toe reken ahum ahum).
Dikke knuffel,
Femke
Ook hier wordt élke dag jouw blog gelezen en we vinden het prachtig ! Laat je niet van de wijs brengen door mensen die denken het beter te weten ! Dikke knuffel, Inge (die het zepen hartje won )
14 april 2010 om 10:08Jeetje Ilse, ik hoop dat je nu opgelucht bent. Ben blij dat ik geen last meer heb van PMS
14 april 2010 om 10:17En niet stoppen hoor, ik geniet zo van je schrijfsels.
Groetjes, Sarah
Lieve Ilse,
14 april 2010 om 10:17Mijn ochtend begint meestal met een kop thee en ff lekker relaxed blogs lezen en die van jou is altijd genieten!
De heerlijke sarcastische ondertoon (die een paar mensen dus niet snappen).
Ik heb zelf geen kinderen maar kom uit een groot gezin en kan me nog goed herinneren dat mijn moeder er eens in de zoveel tijd ook door heen zat en wij een weekendje naar opa&oma gingen.
En dat je het goed hebt daar heeft niemand wat mee te maken! Je werkt er hard voor (Vorige week wat bij je besteld en een dag later had ik het al in huis! Sneller dan het licht bij Pokemon!).
Bah wat lopen er toch een hoop ZURE mensen rond op deze aardkloot!
Als een van die zure anonieme reaguurders dit leest "GET A LIFE!"
Mijn Mams zei altijd "Wat je uitzend krijg je terug in drievoud" en alle lieve reacties hierboven zeggen dus genoeg!
gr. Mel
Hoi Ilse,
14 april 2010 om 10:53Via via ben ik een tijdje geleden bij je terecht gekomen.
Ik kom hier af en toe even kijken of je iets nieuws geplaats heb en lees dit altijd met veel plezier..
Probeer je niet te veel aan te trekken van wat die anonieme reageerders zeggen! En zijn (zoals hier boven te lezen is) erg veel mensen die je blog waarderen!
Ik heb respect voor je, met je zeven kids! En geloof zeker dat je van ze houd er altijd voor ze bent!
Lieve groetjes,
Mieke
Trek je niets aan van die negatieve reacties, Ilse!
14 april 2010 om 11:35Iedere moeder die haar kinderen niet af en toe met liefde neer zou slaan, is volgens mij niet menselijk.
En dat je ze af en toe met liefde neer zou slaan (bij wijze van spreken dan) zegt absoluut niets over hoeveel je van je kinderen houdt of dat je slechte moeder bent.
Wie jouw teksten niet kan nuanceren moet eens bij zichzelf te rade gaan, vind ik.
Hoi Ilse,
14 april 2010 om 11:42Zo en al deze reacties die hiervoor geplaatst zijn (stuk of 40), zijn maar mooi allemaal blij met jou en dat is meer en belangrijker dan 1 anonieme reageerder. Met blogs is het net als met boeken: niet iedere schrijver is hetzelfde en niet iedere lezer leest hetzelfde. Maar om nou anoniem commentaar te geven op een blog dat je niet bevalt, dan doe je twee dingen fout vind ik. Je zit op een blog dat je niet bevalt (waarom ga je niet gewoon weg en laat iedereen in zijn waarde) en (2) je gaat geen gesprek of discussie aan, maar kiest voor de anonimiteit. Wat wil iemand daar nou mee bereiken??
Haal jij met reacties moderaten niet meteen alle anonieme of vervelende reacties eruit trouwens?
Zo en dan ga ik nu even in je nieuwe winkeltje kijken, groet Roelien
hier een lurker.... maar joh, probeer het je niet aan te trekken. ik zie al die leuke reacties hierboven en hoop dat jij ze ook ziet. je schrijft open en eerlijk en mooier kan toch niet! vooral doorgaan hoor!
14 april 2010 om 12:57Zo. Punt.
14 april 2010 om 13:26O ja nog één ding: je schreifvauten..... hahaha
ik ben ook een... je weet wel
14 april 2010 om 13:59ik reageer bijna nooit maar kijk elke dag even op je blog! en ik geniet ervan : )
ik heb een vriendin ook een ilse en die kan ook zo lekker cynisch schrijven, zo schrijft ze elke maand ons cropverhaal ook een beetje jouw stijl : )
dus wat mij betreft lekker doorgaan!!!
en lekker jezelf blijven anders wordt je bekaf
grtz mij
Loes
Nou Ineke, kritiek vind ik nu niet op zijn plaats hoor.
14 april 2010 om 14:40Annelies
Weet je wat het is Ilse?
14 april 2010 om 16:00Jij zegt gewoon hoe je je voelt op dat moment
Een ander zou dat niet durven en denkt het alleen maar
Je hebt toch allemaal wel es dagen dat je denkt : opzouten allemaal!
Maar dat wil niet zeggen dat je diegene voor altijd kwijt wilt?
Enne........ik kan ook zo n moppermuts zijn hoor
Maar ben ook weer heel jolig ,k vindt het zo ie zo al erg knap hoe je het allemaal doet
Gewoon laten lullen dus !
Je doet het in de ogen van een ander toch nooit goed
Oja ,ik zag van de week zo n leuke kreet : Blijf gewoon jezelf ,er zijn al genoeg anderen (ihihih,dus bij deze .......
Gr Amy
Laat je niet op de kop zitten door die ene vervelende reageerder. Want voor die ene, zijn er honderden anderen, waaronder ik, die hier elke dag met veel plezier lezen.
14 april 2010 om 16:52En joh, jij weet toch zelf als geen ander dat je maar een heel klein stukje van jezelf op zo'n log laat zien... Hoe je van binnen bent en wat je denkt, weten jij en degenen die je liefhebben, en daar gaat het om.
Petje af voor jou Ilse! Groot gelijk dat je dit opschrijft. Iedereen die wel eens volslagen onterechte akelige reacties heeft gehad kan zich hierin vinden. Ze kunnen zo akelig pijn doen ook al weet je dat ze ernaast zitten.
14 april 2010 om 22:23Ik zit in hetzelfde schuitje als jij: alles wat er nuecht bij mij speelt kan ik niet neerkwakken...daar hebben wehet eerder over gehad samen...lastig is dat he, als je je uitlaadklep niet alitjd mag gebruiken.
Ik heb niet de tijd genomen o allereacties te lezen maar ik hoop dat je veel begrip hebt gekregen.
Dikke knuf in ieder geval van mij...ik heb geen 7 kinderen en ik snap dondersgoed hoe belangrijl rust is...
Ilse.... Alsjeblieft! Blijf heerlijk klagen! Make my day...every day! (pfff...wat een uitroeptekens....) Ik geniet elke dag weer van je logjes, dus neem mij dat niet af. Het is namelijk zoooooo herkenbaar (ookal zijn het er hier maar 3, maar dan wel met elke dag weer heeeeeel veeeeeeel vrienden). Sarcasme is humor. Voor mij dan. (Tja, ik lees het er wel doorheen, jammer dat een ander dat niet kan...)
15 april 2010 om 01:54Groetjes en heel veel liefs van een "elke dag lezer" uit jawel....
Harderwijk!
Hoi Ilse,
15 april 2010 om 09:08Ik geniet al ongveer een jaar van je logjes, ik vind je cynische recht voor zijn raap logjes juist erg leuk!
En tussen de regels door is het heus wel duidelijk dat je gek op je kinderen bent!
Groetjes Ankie
Ps ik vind je logjes zo leuk dat nu ik een google account heb ik een volger van je ben geworden!
Eén zo'n suffe anoniemo tegen heel veel liefhebbers, links laten liggen die ene! Keep up the blogjes!
15 april 2010 om 13:34Hoi Ilse,
15 april 2010 om 19:54Opschrijven wat je voelt en denkt op dat moment, met wat je kwijt wil en met een dosis humor, zonder moeilijk te doen, gewoon zoals het is, is toch prachtig, wat kan jouw een ander nou schelen. Mijn zoon is samen met zijn neef ( 16 en 20 jaar) op 19 April 2005 verongelukt, nu dus bijna 5 jaar terug, nu is mijn dochter van 19 jaar al 75 dagen aan het backpacken door Zuid-oost Azié en komt pas 7 Aug weer thuis, heb nu het rijk alleen met mijn lief en ik durf zelfs te zeggen ik vindt het heerlijk(ondanks mijn angst) rustig thuis, want dat mag, mijn dochter heeft het naar haar zin en het gaat goed met haar en ik ben trots op haar dat ze dat in haar eentje zelf allemaal heeft geregeld en het toch maar doet( onwijs trots)en mijn zoon snapt het wel waar hij dan nu ook is.
Zo wat kan jouw het schelen wat een ander zegt,de zon scheen vandaag, de lucht is blauw,7 kinderen wat een rijkdom, het leven vliegt al voorbij, zonde om je daar druk over te maken, ga zo door met bloggen, ik vind het prachtig. Het leven is prachtig ( durf ik te zeggen met ondertussen een giga barst in mijn hart, maar ik leef nog op deze aardkloot) be happy!!!!! lieve groetjes van een fan.
Waar bemoeien mensen zich toch mee?
15 april 2010 om 21:51ik ben er zins deze week wel achter dat mensen je blijkbaar kennen, zonder dat ze je ooit hebben gezien en dan door geschreven woorden een mening gaan vormen, idioot gewoon!
Laat iedereen zich lekker bij zijn eigen houden...
Klinkt misschien naar...maar (buiten om erge dingen) ook al ga je met je kids na de maan, doen!
"als jullie het willenkunnenenverantwoord vinden"
doen!
Ik lees dit nu nog maar maar wens toch nog te reageren. Ik heb je blog bij mijn favorieten gezet juist omdat je zo eerlijk en grappig schrijft over je gezin, kids enals je ongesteld moet worden ,haha.
16 april 2010 om 14:45Dus trek je die paar mensen die commentaar geven niet aan en doe waar je goed in bent verder.
Ze zijn misschien wat jaloers?
Vriendelijke groeten uit Belgie..
Beetje late reactie nog, maar ik sluit me aan bij de andere reageerders. Ik lig ook met regelmaat in een deuk om je logjes, is het niet om de inhoud, dan wel om de manier waarop je schrijft. En realiseer me dondersgoed dat een blog maar een klein stukje van je leven / karakter / dagelijks leven laat zien. Ik hoop dat je nog heeel lang doorgaat met bloggen!
17 april 2010 om 17:56En anonieme reacties... Het is heel moeilijk, want zo'n reactie op een persoonlijk verhaal voelt als een aanval op jouw persoontje. Ik hoop dat het je gaat lukken om dan te kunnen denken 'ach, als jij zo denkt / vindt / enz zegt dat meer over jou dan over mij'. En dat het je niet meer zo verdrietig zal maken.
Een reactie posten