Ik heb het gedaan, eindelijk.
De hele week was ik het aan het uitstellen, elke dag weer maar vandaag heb ik het gedaan.
Mijn administratie.
Wat heb ik er toch een hekel aan bah maar het rare is dat ik er naderhand altijd een voldaan gevoel over heb dat het klaar is.
Ook heb ik besloten met mijn lief samen, dat het gedaan is met het niksdoen van de jongens.
De meiden helpen geregeld met vaatwasser in en uitruimen maar de mannen doen 1x per dag de hond, of zitten dan bij de Dirk met een blikje drinken en doen net alsof ze de hond doen, en verder niks. Wij zijn hier (zo voelen we het) een beetje de hele dag in de weer om de heren te voeden, achter hun gat op te ruimen en de heren die entertainen zichzelf vnl en de rest van het gezin bestaat niet, ze zijn alleen op de wereld.
Hangen dat kunnen ze, goed zelfs , op de bank, bed of grond , hangen en Xboxen en tv kijken en slap ouwehoeren ja dat kunnen ze, af en toe een liter drank naar binnen slurpen, snoep , chips en andere geneugten, dat hoef je ze niet te leren.
Maar vandaag zijn ze boodschappen gaan doen (onder begeleiding van mijn lief) en moesten ze zelf verzinnen wat ze gingen koken vanavond (ja dat word eens tijd nietwaar dat die mannen leren koken, kunnen ze op hun 16e nog mooi een paar jaar voor het eten zorgen voordat ze uit huis vertrekken) .
Nou, in de supermarkt: zetten we de kar in het midden van de winkel (want hoe oncool is het om met een kar te lopen) en rennen vervolgens steeds met 1 ding weer terug richting kar om die te vullen met alle benodigdheden voor tortilla's , lekker handig en logisch allemaal.
Bij de kassa staan de twee 14- jarige lummels met de armen over elkaar te staren naar de juffrouw en denken dat die boodschappen vanzelf op de band springen , lief instrueert ze dus om de boodschappen op de band te leggen en eenmaal aan de andere kant van de band staan de heren weer te wachten tot lief het even in de tas doet. Juist ja, niet dus.
"Heren in de tas doen" wordt ze toegefluisterd door lief , wat ze gehoorzaam doen who am I kidding , ze doen het omdat het moet maar met veel gezucht en gesteun en rollende ogen en vervolgens richting uitgang lopen, zonder tas, want we gaan echt niet met een boodschappentas over straat lopen, zo'n lelijk ding. We zijn geen nerds, duh......
Wel dus geen nerds maar wel sjouwen ....zuchtend, kreunend, mopperend, strompelend komen ze met de boodschappen thuis, waar ze te horen krijgen dat het uit de tas moet en vanavond in de pan hahahaahaha, horror vinden ze het , geen zin, moe (van de 50 mtr naar de Dirk) , kinderarbeid , belachelijk .
En straks als ze dan beginnen met koken mogen ze ook tafeldekken, afruimen, vaatwasser inruimen, aanrecht schoonmaken.
Wat zullen de schatjes slapen vanavond want zoveel beweging op 1 dag is natuurlijk echt VRESELIJK vermoeiend.
Pluspuntje : Op mijn blog KLIK schreef mijn zoon Yoni een reactie voordat ie wist dat ie dit allemaal moest gaan doen vandaag maar toch ik was er heel blij mee en gelukkig , en bijna , bijna zeg ik, had ik hem lekker laten hangen voor de tv ....... is het geen schatje ???
13 reacties:
Wat lief die reactie. En ik vind het een goeie zet hoor, laat ze lekker 1 tot 2 x in de week koken, krijgen ze iets meer respect voor hun moeder.
22 juli 2009 om 18:02Wat eten jullie vanavond ?
Elise
Ahhh wat onwijs lief die reactie! Zie je, volgens mij ben jij een top moeder! Maar die jongens, my god, wat lui, maar goed dat je ze al leert koken!!
22 juli 2009 om 18:26Good for you! Wij ijn ook langzaam begonnen met het uitdelen van klusjes aan Oudste. Ik heb geweldig moeten lachen om hoe je het supermarkttafereel hebt beschreven!
22 juli 2009 om 18:37Oh die reactie van Yoni. Nou, dan doe je het echt niet zo slecht.
22 juli 2009 om 19:19Lijkt me verstandig ze wat actiever te laten worden. Over hoeveel jaar kunnen ze vakantiewerk gaan doen?
Heel vertstandig om ze te leren koken hoor! Hier zijn ze dus aan het afwassen nu, lekker ouderwets, I love it!
22 juli 2009 om 20:05Oh, mijn zus leeft nog.
22 juli 2009 om 20:19Wat een strak plan, opvoeden die handel want dat kan je niet aan de eerste de beste vrouw overlaten als ze die nog eens tegenkomen...
Je bent goed bezig Ilse, ga zo door en ze zullen spinazie eten...
laat ze maar werken hoor hahahhah.
22 juli 2009 om 22:48Maar pas op he, kinderarbeid staat hoge boete op .
Haha, heerlijk logje, Ilse!
22 juli 2009 om 23:02Gelijk heb je, laat die handjes maar wapperen. Leren wij oudste ook. Vandaag haalde lief de boodschappen, oudste een paar flutes en ruimden jongste en middelste de tafel af. En ik zei: merci beaucoup!
Adieu!!
Goed zo!, aanleren dat het allemaal niet vanzelf gaat. En als ze straks nog eens met overgave geroutineerd staan te kokkerellen na alle kruiden en andere smakelijke ingredienten met zorg te hebben geplukt en ingekocht, dan wil je ze niet eens het huis meer uit hebben..(;
22 juli 2009 om 23:14Heerlijk toch..zo'n reactie van je zoon.
liefs Christa
Kijk daar doe je het voor, die reactie van Yoni, dat is pas COOL, dat hij dat zelf ook maar mag beseffen dat dat veel cooler is dan hangen enzo ;)
23 juli 2009 om 08:31Wat betreft de jongens in het algemeen, yep, dat is een hele goeie, zoon van vriendin doet dit al een jaar of 2, proberen zelf te koken etc. etc. en dat gaat goed, wel onder toezicht, hij moet nog 10 worden binnenkort. Niets fijner dan te weten dat ook mannen zichzelf kunnen redden in deze tijden.
XXX
(en bij meiden is het soms van hetzelfde hoor dat gehang en tv kijken en boeken lezen met veel zuchten en puffen wat doen in de huishouding, ook met 17 jaar ;-))
een groter compliment kun je niet krijgen, lief hoor.
23 juli 2009 om 13:59Fon
Nou! Ik zou bijna zeggen: zie je nu wel!! Je kids kunnen niet zonder je!! :-)
23 juli 2009 om 20:34By the way.... zie je nu ook dat ze wel kunnen winkelen, koken, etc.... ;-) Misschien niet helemaal zoals je het zelf zou doen, maar hé, dat hoeft toch ook niet???
Juist Ilse, dat is nou eens goed gedaan, maar nu bent u er nog niet, want nà deze kennismaking moeten de jongens het nog in-trainen ! Doorzetten, volhouden !
24 juli 2009 om 15:25Ariadone
ps. '` en...ze belonen, want dat hoort er ook weer bij,weet je nog hoe geweldig we stonden te juichen toen ze konden fietsen zonder hulp ?
Een reactie posten