Kijk nu ik de blogs van zus en zus lees "zit" ik weer in de tweelingen.
Mijn vader is van een eeneiige tweeling . Zijn broer en hij zijn identiek.
Als kind vond ik dat best eng want dan kwam mijn oom binnen en IK zag het verschil wel hoor in tegenstelling tot velen maar toch....
Diezelfde kop, dat was niet het enige rare maar dezelfde manieren hebben die twee.
Dezelfde tics ook . Dezelfde gebaren , manier van praten etc.
Je hoort vaak van tweelingen dat ze niet zonder elkaar kunnen en dat is ook vaak zo maar niet bij deze twee. Toen ze jonger waren waren ze wel close en haalden de gekste dingen uit met meiden vooral , die wisten toch niet welke van de twee dus wisselden ze nog wel eens van date.
Maar op latere leeftijd konden ze het stevig oneens zijn met elkaar en echt maanden geen contact hebben. (wat beiden stellig zullen ontkennen want ook zo zijn ze dan wel weer) Ook heb ik wel eens gehoord dat als de een pijn had de ander dat kon voelen ?
Mijn kinderen zien het de helft van de tijd ook niet, zo liep mijn dochter laatst naar binnen bij mijn ouders en liep op mijn oom af "Hoi opa" om vervolgens een meter voor mijn oom te stoppen en hem eens goed te bekijken en erachter te komen dat het toch opa niet is maar wel bijna zoals ze zei, beetje vreemd vond ze het wel.
Aan mijn moeders kant is ook een tweeling, een twee-eiige en die zijn TOTAAL verschillend van elkaar. Die konden niet verschillender zijn qua uiterlijk maar ook qua karakter.
Maar tweelingen genoeg in de familie zou je zeggen en mijn stille hoop was dan ook tot 3x toe dat ik van een tweeling zou bevallen.
Zwanger zijn was/is niet mijn ding en dus hoopte ik steeds weer op een tweeling, alhoewel de laatste keer het minst en ik dacht zul je zien dat die tweeling er nu wel in zit, nee dus.
Het heeft niet zo mogen zijn alhoewel het me wel heel erg leuk had geleken.
Ik blijf het bijzonder vinden tweelingen en dan vooral de eeneiige.
14 reacties:
Ja, het is ook bijzonder. Hoewel we soms flink konden knallen samen, hebben we toch meer gemeen samen dan met onze oudste zus.
24 mei 2009 om 12:50Onze kinderen vergisten zich vroeger ook nog wel eens en soms checken ze het eerst door ons te laten praten. (Ben je mama, of tante Marjo? Dat soort vragen)
Mijn man is ook van een tweeling alleen 2-eiig en zij verschillen als dag en nacht van elkaar. Ik had een tweeling ook wel leuk gevonden, maar 1 voor 1 is uiteindelijk wel prima zo.
Trouwens: hoe kom je aan onze foto? Hahahaha...
@Nicolette: ja leuke foto he, stiekem genomen in Griekenland toen jullie naar die militairen aan het gluren waren ;)
24 mei 2009 om 12:59WHAHAHAHA! Wat een foto! Nou, als het met ons ooit zo ver komt, mag je me slaan hoor! Ik vind die schoenen trouwens wel het einde...
24 mei 2009 om 13:07Maar goed, nu over mezelf: ik vind het ook leuk om de helft van een tweeling te zijn, vroeger vond ik het soms zwaar vermoeiend omdat altijd álles vergeleken werd. Onze rapporten, hoe ons haar geknipt was, ons karakter, blèèèh! Maar nu is het alleen maar leuk. En jammer, want ik mis haar verschrikkelijk.
Ja shit, die militairen staan dus in volle glorie op mijn verloren/gestolen camera. Dat is nog het meest erg van het geheel. Ik kan er alleen nog maar over dromen...
24 mei 2009 om 14:05Hier ook veel tweelingen en zelfs twee natuurlijke drielingen in de familie. Ik was er juist heel bang voor dat ik een tweeling zou krijgen... Of een drieling...
24 mei 2009 om 15:20Ach, wie weet, ooit...
Ik ben juist zo blij met mijn twee-eiige. Zo heb ik twee kinderen voor de prijs van één.. hahaha
24 mei 2009 om 16:07En waarom ik een tweeling kreeg? God only knows.
Alleen een tantes van mij hebben eeneiige tweelingen en dat is toch echt wat anders.
Ik ben juist blij dat er beide keren maar 1 kindje in mijn buik zat. Dat leek me al druk genoeg :-) In mijn familie komen zowel aan vader als aan moeders kant tweelingen voor. Blijkbaar slaat het inderdaad een generatie over...
24 mei 2009 om 19:43Geweldige foto!
24 mei 2009 om 20:19Ik wilde dat ook zo graag .. helaas. Maar ze schelen zo weinig bij mij dat als ik boodschappen deed heel vaak de vraag kreeg of ik een 3-ling had..
24 mei 2009 om 20:32Fijne avond, Elise
Jeetje.... is het dan een gelukkie voor jou dat jij niet 'getroffen' bent door een tweeling...???
24 mei 2009 om 21:31Ik moet zeggen dat ik juist heel blij was dat ik geen tweeling heb gekregen. Het leek me zo ongelooflijk druk en ik ben zo verknocht aan mijn eigen tijd en ik.
24 mei 2009 om 21:35Wow mooie layout!
24 mei 2009 om 23:41Nooit gelezen eigenlijk en nooit bij stil gestaan hoe dat zou zijn om 2 vaders 'sort of' te hebben. Je zou zeggen dat er iets moet zijn waaraan je zo'n twee uitelkaar moet kunnen houden. Moedervlekje, kruin, tanden die anders staan... . Bij ons komen er geen 1 eiige tweeling voor.
En ja... een tweeling krijgen (1 jongen en 1 meisje) en dan klaar is kees. Maar ja... gepasseerd station, van mij mag de bevalling ook overgeslagen worden. :(
@Toaske, dat is echt een misverstand, dat een tweeling drukker is. Mijn zus en schoonzus zijn met hun twee kinderen waar 2 jaar tussen zit, veel drukker dan ik.
26 mei 2009 om 16:06Ik heb steeds 1 schema, en alles gaat in 1 moeite door.
Ja een tweeling, zeker bijzonder, wie weet... Het zou zo maar kunnen, hihi!
26 mei 2009 om 20:50Een reactie posten