Hoe doe je het toch , hele dag klussen, verbouwen en 7 kids?
Die vraag word me vaak gesteld de laatste tijd en ik weet het antwoord niet.
Hoe doe ik het toch?
Je doet het gewoon.
Je moet.
Heb je een keuze dan? Nee, alles moet gewoon doorgaan en dus ga je gewoon door.
Ik denk wel dat de kinderen wat weinig aandacht krijgen op het moment maar daar word over gepraat en uitgelegd dat dit nu eenmaal moet gebeuren deze verbouwing dat het voor ons allemaal is, deze tijd, om straks een heerlijk huis te hebben.
En dat begrijpen ze , ze moeten ook concessies doen nu, meer mee helpen , meer dingen zelf doen.
Dat doen ze ook gewoon, zonder te zeuren.
De oudste brengt de jongste naar de hockeytraining en haalt haar weer op. Ze halen de vaatwasser leeg, smeren zelf hun brood, zetten zelf alles in de vaatwasser, oudsten letten op de jongsten en ga maar door. Het kan gewoon even niet anders.
We eten wat vaker dan normaal makkelijk, soep met stokbrood of 2 dagen pasta die we dan vooruit maken, dat soort dingen, maar dat is niet erg.
En wij , wij zijn moe, en lopen vaak op onze tenen, maar je moet. Dus je vraagt je niet af hoe doe ik het eigenlijk? Nee, je doet.
We hebben geen oma's of opa's hier in de buurt wonen die even bijspringen om een wasje te draaien of te strijken, die even een pan eten maken, we doen het allemaal zelf.
Dat is op dit soort momenten wel zwaar hoor dat je geen familie in de buurt hebt die je even helpen maar wat doe je eraan? Het is gewoon niet anders.
We hadden een oppas maar die is er nu ook niet meer , juist nu ja alles komt altijd tegelijk, dus ook daar hebben we geen hulp meer en we zijn simpelweg te druk om een advertentie te zetten en een nieuwe te zoeken.
Dus op dit moment zijn we met zijn tweetjes en we runnen de boel hier met zijn tweetjes, als een team, een goed team moet ik zeggen.
Dus we zijn bezet op het moment en zien weinig of geen vrienden, nodigen niemand uit, we hebben er gewoon de tijd en de puf even niet voor. Komt allemaal goed, straks, als het huis klaar is...
3 reacties:
Tuurlijk komt het allemaal goed als het huis klaar is. Dan wordt alle 'schade' weer ingehaald. En ik vind het eigenlijk niet eens schade, het hoort bij verbouwen en klussen en iedereen doet er weer een hele ervaring mee op.
8 maart 2009 om 21:29Wat je idd zegt, je moet wel, je hebt geen keuze.
8 maart 2009 om 22:47Ik kan ook niet anders dan jullie succes te wensen en het komt vast goed, zodra alles achter de rug is.
fijne maandag alvast, Elise
Ik ben reuze trots op jullie!!!
11 maart 2009 om 08:59En ik ben dan wel jaloers op jullie mooie nieuwe huis, maar niet op al dat geklus. Succes! Respekt!
Een reactie posten