Persen!!!
Vaag hoorde ik het wel ergens heel ver weg maar het drong niet door, ik sliep.
Ogen open, huh wie zijn dat allemaal?
Behalve de gynaecoloog die een zwarte rubberen schort voor had (jeeminee hier word je vrolijk van, gaan we slachten? ) stond er 1 verpleegster, 1 vroedvrouw, 1 anesthesist, 1 kinderarts en 1 arts in opleiding, allemaal voor mijn bed, in mijn doos te staren.
Bevallen in Frankrijk is een zeer private aangelegenheid, niet dus.
Ik pers met alle kracht, niet goed knikte men met zijn allen, ik moest meer op mijn buik persen en niet mijn hoofd opblazen, ja doe het zelluf! Ik wil slapen! Al halen jullie dat kind door mijn neus naar buiten zal me worst wezen, ik ben moe, hmmmm heerlijk slapen....
Gynaecoloog zegt dat de baby het moeilijk krijgt en er NU wat moet gebeuren.
Ik ben wakker! In 1 klap heel erg wakker! Oké oké, ik slaap straks wel, ik pers en pers maar mijn uitgeputte lijf heeft geen kracht meer, anesthesist krijgt opdracht de doses te verhogen tot maatje voelt helemaal niets meer en daar komt ie met de tangen....
Tangen worden op mijn baby zijn hoofd gezet en hij begint me toch een partij te trekken en te sjorren (wie krijgt er hier nou een rood hoofd), mijn ogen worden bedekt want dit is niet om aan te zien, ik vraag me af, OF dat babyhoofdje word er afgerukt OF ik heb zometeen geen onderlijf meer, is dit normaal???
Ineens voel ik iets nats, glibberigs op mijn hand landen ( ja je buik daar heb je echt geen gevoel meer in hoor) en ik kijk en zie daar mijn baby........hij begint te krijsen (gelukkig het leeft) en ik ben op slag meteen als bij de donder geraakt hopeloos verliefd!
Het is de mooiste baby van de wereld en dat ie vol blauwe plekken en bulten zit van de tangen, dat zie ik niet eens.
Nadat ie schoon gewassen en aangekleed me is overhandigd, begint de gynaecoloog te hechten, een kleine twee uur later mag ik naar de kamer.
Daar krijg ik een flesje overhandigd wat ik mag geven aan mijn prachtige zoon! In 1 ruk drinkt ie het helemaal leeg. Zoooo die kan eten denk ik nog, goed zo!
Ik heb wel erg veel pijn down under en 2x per dag komt een verpleegster de boel beneden schoonmaken, desinfecteren en nakijken. Telkens een week lang 2x per dag als men de boel aan het inspecteren is zeggen ze; "O heb je Sadate als gynecoloog??" Ik begin te denken dat de man er een handtekening heeft bijgezet daar beneden.....niet dus, na 3 dagen vraag ik het en zeggen ze dat het de enige is die zo mooi kan hechten en dat ze het daar aan kunnen zien.
Ik denk dat wil ik zien en vraag een spiegeltje zodat ik dit eens uitgebreid kan inspecteren op toilet, nog net op tijd word ik opgevangen, ik viel bijna flauw toen ik de boel daaronder zag.
Heeft Daphne Deckers het over een onplofte egel, dit lijkt in niets op een ontplofte egel maar is vele malen erger. Zet me op de kop, schreeuw en je hoort een echo dacht ik op dat moment, komt dit ooit weer goed??? Ook had men mij niet overstuur willen maken en maar even niet verteld hoe erg ik was ingescheurd. Thanks.
Nu weet ik, het komt allemaal goed maar dat wist ik toen niet en ben er danig van overstuur geweest kan ik melden. Dus zwangere vrouwen: het komt goed, geloof me, duurt een paar weken maar echt, het komt goed!
Ik heb ondanks alles wel heerlijk kunnen genieten van dit wondertje wat uit mij was gekomen en niemand maar dan ook niemand (behalve de vader af en toe) mocht aan hem komen, hij was van MIJ.
Afblijven !!! dacht ik alleen maar, ik ben de moeder en de enige op heel de wereld die weet wat dit kind nodig heeft en wil. Opa's en oma's mochten hem 1 minuutje vasthouden voor op de foto maar dat was het dan ook.
Na een dag of 2 vertelde de verpleegster dat ik nu wel wat meer melk mocht geven....huh??? Nog meer?? Hoezo?? Nou je mag nu 20 meer geven.... Maar hij drinkt het flesje al helemaal leeg hoor (120 cc) ?? O, was dat niet de bedoeling? mocht ie daar maar 1 tiende van hebben?? Hoor eens hoe moet ik dat weten?? Nou dat was meteen opgelost, ik gaf hem lekker gewoon zoveel als ie wilde, klaar.
In Frankrijk is men super relaxt met baby's. Niks geen uren/aantal flesjes/baby wakker maken of laten huilen omdat ie honger heeft. Slaapt ie? Laat maar slapen. Huilt ie en heeft ie geen vieze luier dan heeft ie honger en duw je er een fles in. Nooit heb ik uren gehad aantal flesjes of wat dan ook en wonder boven wonder kwam ook mijn kind gewoon aan het zelfde aantal flesjes als kinderen in NL, alleen soms met een uur ertussen en soms met 4 uur dat besliste hij helemaal zelf. Hij ging als een trein en het is altijd een heel tevreden baby geweest die al na een week doorsliep. Die sowieso heel erg veel sliep en veel at maar wel altijd blij was en nooit huilde eigenlijk.
En mijn Mc Do tik was meteen helemaal weg en ben er niet meer geweest.
2 reacties:
Volgens mij had ik dit niet moeten lezen. Wat mij het meest het bangst maakt van de hele bevalling, is het inknippen en hechten. .. Brrr...
1 juli 2008 om 21:56Ik houd mij vast aan de zachte woorden: dit is de snelst vergetende pijn die je mee maakt.
't zal mij benieuwen...
Is dit verhaal over je eerste hummeltje?
@ Yung: Geloof me de ene bevalling is de andere niet. De pijn vergeet je echt meteen op het moment dat je je kind ziet. Ja dit is over mijn eerste en geloof me nr 2 en 3 zijn niet te vergelijken!
1 juli 2008 om 22:03Heb je nog niet gemerkt dat je tijdens je zwangerschap allemaal verhalen hoort van alle kanten over de meest afschuwelijke bevallingen???
Troost je mijn zusje heeft er 2 gekregen zonder iets, zonder drama's of wat, die waren er binnen een uur en zonder een centje pijn dus zo kan het ook.
Het inknippen voel je niet dat doen ze tijdens een wee en het hechten word verdoofd.
Sorry ik had beter kunnen wachten tot na je bevalling.
Gaat helemaal goed komen hoor geloof me.
Een reactie posten