Gisteren was een topdag , mijn zusje (met kids en man of course ) was er de hele dag en 's avonds hebben we nog gezellig geBBQd met zijn allen.
Het was weer zalig om eens even de hele dag lekker Wieërts te kallen.
Wat ook is met mijn zus is dat wij elkaar begrijpen, wij hebben dezelfde jeugd gehad, zelfde ouders en wij begrijpen elkaar, hebben soms weinig woorden nodig .
Tuurlijk zijn we het ook wel eens oneens met elkaar maar goed zou niet goed zijn als dat nooit zou zijn toch?
Maar je kinderjaren vormen je , maken je tot wie je bent, maakt dat je dezelfde herinneringen hebt etc .
Gisteren hebben we het nog gehad over onze 2 weken Zuid Frankrijk saampjes na de geboorte van ons tweede kind.
We waren gelijktijdig zwanger tot 2 keer toe (niet afgesproken , puur toeval) en bevielen 11 dagen na elkaar en toen kwamen we op het lumineuze idee om 2 weken met baby en oudsten die toen 2,5 jr waren naar Zuid Frankrijk te gaan : let wel : kamperen en zonder mannen; zussen onder elkaar met kinderen !
Nou een ieder die hier regelmatig komt weet dat Ilse en kamperen niet samen gaan.
Dat wist ik ook maar we gingen met de camper van mijn zus en dat was op het gebied van Campers zo ongeveer het grootste en meest luxe wat je kon krijgen toendertijd.
Ik zocht een camping met eigen sanitair uit , wat inhoudt dat je de camper hebt staan naast een huisje en in dat huisje zit een douche, wc en dubbele wastafel (hoef ik dat in ieder geval niet te delen met vreemden). Dus eigenlijk kan jet het nauwelijks kamperen noemen.
Natuurlijk konden wij niet zelf met dat ding naar Frankrijk rijden want 1 die rijdt en 1 die twee peuters en twee baby's in bedwang moet houden en voeden 12 uur lang dat leek ons ook een beetje veel. Dus de mannen brachten ons, 1 reed met auto achter de camper aan en de ander de camper om dat immense ding daar goed te parkeren (wat ons nooit gelukt was want formaat vrachtwagen op een standplaats krijgen tussen 2 bomen daar moet je een vrachtwagenrijbewijs voor hebben en dat hadden we niet) en ze vertrokken weer.
Wij hadden er zin in.
De baby's waren 2 maanden oud, het zwangerschapsvet zat nog overal en wij waren nog bij lange na niet ontzwangerd dus de hormonen gierden door het lijf maar wij werden mede door de hormonen niet gehinderd door enige vorm van negativiteit ten opzichte van onze vakantie,
het kon natuurlijk alleen maar een topvakantie worden.
Waar wij net bevallen zusjes geen rekening mee hadden gehouden is dat je nu niemand bij je had die even op de peuters kon letten als je met je baby druk was of die even dit of even dat...nee, want we hadden beide een newborn bij ons .
Onze twee oudsten die altijd 4 handen op 1 buik waren en heerlijk konden spelen thuis waren niet te genieten saampjes op de camping en hadden het grootste gedeelte van de dag RUZIE.
Doordat die twee absoluut niet hetzelfde slaappatroon hadden , die van haar sliep in de middag niet meer en die van mij was (is nog steeds) een slaper die nu niet wilde slapen 's middags want hee zijn vriendje ging immers ook niet naar bed....dus oververmoeid na een aantal dagen en echt geloof me we hebben er alles aan gedaan om dat kind in bed te krijgen maar helaas pindakaas het wilde niet lukken. Die twee hadden 2 IDENTIEKE van die grote waterpistolen gekregen maar maakte dagelijks ruzie over welke nou van wie was ? Doordat ze zo moe waren zijn ze wel honderd keer gevallen met fietsje of tijdens het achter elkaar aanrennen en hebben wij ik weet niet hoeveel schaafwonden en gaten in de knieën gerepareerd onderwijl een krijsende baby (baby's , krijste er 1 krijsten ze beide hoi hoi) proberen te kalmeren.
Daarbij sliep de baby van mijn zus nooit langer dan 6 uur 's ochtends en zat mijn zus dus om 6 uur al buiten voor de camper te kijken naar de ochtend en te wachten tot wij met zijn allen rond 8 uur eens wakker werden. Mijn baby sliep 's avonds het best en die fles van 23 uur werd altijd 24 uur of nog later en dus hadden ook wij na enkele dagen een gruwelijk slaapgebrek.
We hebben echter echt twee hele leuke weken gehad maar ook een paar fikse ruzies maar waren vooral zooooo moe na 2 weken , dit was geen vakantie maar echt hard werken met zijn tweetjes en 4 kleine kinderen.
Twee kinderen werden ook nog ziek, dus naar de dr, we gingen met allerlei drankjes huiswaarts en die zoon van haar vertikte echt het drankje te nemen wat de dr had voorgeschreven maar dat hadden wij snel opgelost.
Tegenover onze standplaats stonden een man en vrouw in een tent, die man miste een arm en wat zeiden wij tegen die kleine??? (en zonder nadenken ja ja wij hebben fantasie de zusjes) Wij waren toen al heel erg pedagogisch verantwoord bezig:
"Als jij dat drankje niet nu inneemt haal ik die mevrouw en je hebt gezien hoe gemeen die kan zijn die heeft bij haar man ook al de arm eraf gehakt want die wilde ook niet luisteren."
In no time zat dat drankje erin en die mevrouw heeft nooit begrepen waarom die kleine gillend de camper inrende elke keer als ze langskwam.
Jaja, ik weet het je bezorgd zo'n kind een trauma maar dat drankje zat er 3x per dag in, we hoefden maar naar de tent te wijzen.
Wij waren doodop en dan mag dat haha.
Het werkte zo goed dat we die truc 2 weken lang bij alles hebben toegepast...:) ja je moet wat hè wil je zelf ook nog een beetje zon kunnen meepikken.
Ruzie op het zwembad: Oh ik zal die mevrouw eens halen...
Niet willen eten: Ik zal die mevrouw eens halen...
Niet willen slapen: Ik zal die mevrouw eens halen...je weet wel die armen afhakt...o daar is ze al.......
Een rust dat we hadden ineens...
En geloof me met die kinderen is alles oké die hebben er geen trauma aan overgehouden.
Nee echt geen trauma want die mevrouw hebben we nooit meer gezien na de vakantie.
11 reacties:
Hoi Ilse,
1 juni 2009 om 12:06Wat eens smakelijk verhaal weer! Ik zie het helemaal voor me, zeker die van die afgehakte arm, hahaha.
Lekker pedagogisch verantwoord, maar soms werkt het zoooooooooooooooo goed!!!
Lekker dat je een leuke dag gehad hebt met je zus!
Volgende keer kom ik BBQ-en goed, hahaha, lekker mijzelf uitnodigen, waar ken ik dat toch van????
xxx
Simone
Wat een optimisme om met 4 van die kleine kinderen zo ver weg te gaan! Maar ooooooh wat erg, dat dreigen met die afgehakte arm.... om je te bescheuren! En ach, iedereen heeft toch wel van dit soort voorbeelden die pedagogisch niet verantwoord zijn, toch? Ik heb wel eens gezegd tegen de kinderen na de één of andere onverantwoorde opmerking omdat ik iets zat was: ach kind, anders gooien we er gewoon een therapietje tegenaan hoor, als je 19 bent en hier nog last van hebt....
1 juni 2009 om 14:07Wat een optimisme om met 4 van die kleine kinderen zo ver weg te gaan! Maar ooooooh wat erg, dat dreigen met die afgehakte arm.... om je te bescheuren! En ach, iedereen heeft toch wel van dit soort voorbeelden die pedagogisch niet verantwoord zijn, toch? Ik heb wel eens gezegd tegen de kinderen na de één of andere onverantwoorde opmerking omdat ik iets zat was: ach kind, anders gooien we er gewoon een therapietje tegenaan hoor, als je 19 bent en hier nog last van hebt....
1 juni 2009 om 14:07Ooohhh... wat zijn jullie erg!!! Wahahaha, maar wat moet ik weer lachen om dit verhaal!! Hoe verzin je het!?? Allereerst al het idee om te gaan kamperen met 4 kleine kinderen (waaronder 2 baby's). Zo stoer ben ik niet eens!! ;-) Hahahahahaha...
1 juni 2009 om 17:20Dat arme mens.... heeft die kleine van je zus geen trauma eraan overgehouden??? Wahahahaha
@Wondelgijn: nee geen trauma die van mij ook niet die ging me toch ineens goed luisteren zeg, ik had die vrouw het liefst mee naar huis genomen ;)
1 juni 2009 om 17:51@Madelief: ja het was niet echt een doordachte actie haha
@Simoon: gaan we zeker een keer doen miepie, ja het kwam mij ook al zo bekend voor hahaha
Ooh, wat heerlijk gedurfd om met je zus op vakantie te gaan, met 2 baby's en 2 kleuters. Trouwens, misschien had die vrouw wel echt de hand in de arm amputatie van haar man? Je moet ze de kost geven! Whahahaha.
1 juni 2009 om 19:28Wat heb je dit avontuur toch weer heerlijk beelden verwoord! ;-)
1 juni 2009 om 19:35Klinkt als 'n echte krampeervakantie. Wat.Een.HEL.
1 juni 2009 om 20:13Mooi verhaal! Wat een idee om dat te doen met twee kleine koters! Ik moet er niet aan denken.
1 juni 2009 om 21:30Die mevrouw heeft denk ik wel een trauma van kindjes die gillend wegrennen als ze haar zien :-)
haham wat een verhaal .. hoe kom je erop om zonder man met 4 kinderen op vakantie te gaan .. pfff
1 juni 2009 om 22:03Fijne avond, Elise
Geweldig die tip ga ik onthouden, voor ooit! hihi :)
2 juni 2009 om 09:24Een reactie posten