Maandag : 4 verhuiswagens (ja je hoort het goed : 4 ) vol werden hier afgeleverd.
Het huis stond vol tot aan de nok. In totaal 450 dozen en nog gewoon alle meubels etc...
Druk druk druk.
Dinsdag : ik begin, verstand op nul, gewoon dozen uit te pakken en zet meteen aan de kant wat weg kan. Van 's ochtends 8 tot 's avonds 2 uur dozen uitpakken. En toen had ik alleen nog maar de woonkamer gedaan. Een mens zou serieus van minder depressief worden.
Woensdag : de laatste dingen worden gedaan in huis. Ik ga gewoon door met dozen uitpakken in de bibliotheek (hee klinkt dat ff sjiek is gewoon een gang waar heel veel boekenkasten staan en wij hebben omgedoopt tot bibliotheek) en kantoor.
Donderdag : 4 uur in de nacht staan we op en na 2 bakken koffie beginnen we met alle spullen buiten te zetten. Het loopt storm en tegen de avond hebben we alles verkocht.Dat lucht op, heel erg , wat een balast.
Vrijdag : moe moe moe van de hele week, slepen we ons door de dag en rijden 's avonds nog naar Enschede. En we pakken dozen uit natuurlijk, hoe kan het anders.
Zaterdag : Ik zit er TOTAAL doorheen en veel komt er niet uit mijn handen eigenlijk kan ik alleen maar huilen , huilen en nog eens huilen. ALLES komt eruit, de hele verbouwing, verhuizing en het besef hoe KUT ik me eigenlijk voelde in dat andere huis en wat er absoluut anders moet vanaf nu. Ook het besef ineens dat ik niet superwoman ben en dat ik dat ook niet meer wil zijn of zelfs maar proberen te zijn, neeeee , ik vind het zwaar, heel zwaar, een huishouden van 7 kinderen en 2 katten en 2 honden en dan een verbouwing en een verhuizing helemaal alleen regelen. TE zwaar.
Zondag : Zolder, kinderkamers dozen uitpakken en inrichten. We hebben beide echt pijnlijke handen en kunnen geen doos meer zien.
Maandag : Eindelijk hebben we internet, tv wordt aangesloten en telefoon doet het en we hebben een geweldige muziek eindelijk.
Nog 50 dozen te gaan, nog veel weg doen, dingen naar de opslag rijden, nog wat kleine dingetjes die afgewerkt moeten worden, nog wat schilderwerk en dan.......hopen we aan het einde van de week echt klaar te zijn. Ondertussen genieten we met volle teugen van ons huis wat BIJNA af is en beloofd : deze week komt er een update en foto's.
Dit was mijn week , jee, een week? Het lijkt voor mijn gevoel wel een maand en alle clichés
zijn zoo ontzettend waar, verbouwen en verhuizen is s-t-r-e-s-s en is DE ultieme test voor je relatie.
We zijn er goed doorgekomen samen, samen waren we sterk, alleen had ik dit niet gered, en we genieten nu dubbel samen van onze plek en de rust.
7 reacties:
Mens, wat log je weer veel. Even alles bijlezen, hoor!
5 mei 2009 om 03:24Maar ben blij dat jullie saampjes de verhuizing overleefd hebben. Inderdaad, als je dat kunt doorstaan, dan kun je de toekomst aan!
Ja, zo schijnt het te zijn: verbouwingen en verhuizingen zijn relatietesten. Ben benieuwd hoe wij het binnenkort gaan doen.
5 mei 2009 om 12:42Je hebt het geklaard meis of beter gezegd jullie hebben het geklaard.
5 mei 2009 om 13:01Is niet niks hoor even een kleine 10 mensen verhuizen met van ieder hun eigen dingetjes. Maar als het goed is staat er een nieuw tijdperk voor jullie deur.
Ben benieuwd wat je anders gaat doen, zal je vast goed doen.
xxx
Meid .. wat een werk. Over een jaar moet je dit maar eens allemaal terug lezen.
5 mei 2009 om 18:46Succes, Elise
Petje af voor jullie! En dan ook nog loggen. Chapeau Ilse!
5 mei 2009 om 21:32dus geen superwoman maar .... een "superrelatie"
5 mei 2009 om 21:44Ow poe zeg! Jij bent echt heel druk geweest. Hopelijk is het nu zo ver op orde dat je heerlijk kan gaan genieten met z´n allen.
11 mei 2009 om 22:01Groetjes, Francis
Een reactie posten