Ik was vandaag bij het opstaan zen, of gewoon keimoe kan ook.
In ieder geval was ik rustig.
Gisteren had ik goed met de big boss van electra overlegd dat ze alle stopcontacten komen plaatsen zonder zwarte vingers achter te laten op mijn mooie muren.
Ik heb het denk ik een keer of 29 gezegd? Want ik ben 7 kinderen gewend en dus om alles te herhalen en dat doe ik dan meteen maar zo met de werklui want dat zijn tenslotte net kinderen.
Nou vanochtend kwamen de 2 mannen, G was aanwezig die drukt ze nog 3x op het hart vooral geen zwarte vingers op de muren anders word mijn vrouwtje niet blij dus als je denkt dat dat lukt mag je blijven en anders moet je nu gaan.
Ik kom een kwartier later binnen en het eerste wat ik zie is , zo'n 26 zwarte vingers om 1 stopcontact. A was degene (electramannetje, een van de 2) die daar stond.
En dat hele zen ding was in 1 klap foetsie, ik kon het niet meer vinden , weg, ik was een soort van ketel die aan het fluiten was totaal over de kook.
En dus kreeg A de volle laag in de trant van : ZO mooi gedaan he? Ben je BLIJ met jezelf? (onderwijl bel ik zijn baas) Hoe vaak moet je jou iets zeggen voordat je het doorhebt? Hoeveel vingers heb jij eigenlijk? Want dit is niet normaal hoor zoveel vingers! Was jij jezelf nooit?? baas neemt op: Oh H hier met mij (alsof ie dan weet wie hij aan de lijn heeft maar goed na 1 minuut krijsen van mij wist ie dat wel hah) ik heb je toch uitdrukkelijk gezegd geen vingers op mijn muren of wil je dat ik het hele huis nogmaals laat schilderen op jouw kosten? Die debiel hier die heeft de hele muur volgesmeerd. H antwoord dat ie over een half uur komt.
Ik leg neer scheld nog lekker even door waarna A zegt: dat was B die heeft dat gedaan en die heb ik dus weggestuurd.
Right. Zucht. De dop was meteen van de ketel en het fluiten stopte, ik schaamde me echt.
Ik ben echt door het stof gegaan heb heel nederig mijn excuses aangeboden voor het feit dat ik zo boos was op hem , op de verkeerde etc etc.
In ieder geval weet A nu hoe boos ik word van een zwarte vinger op de muur en let ie wel goed op. En B dat was een stagiair , ik heb H de baas dus gezegd dat ie stagiairs maar lekker ergens anders laat leren maar niet bij mij.
Oh ja ik moet ongesteld worden dus het wordt nog spannend tot maandag....ik geloof niet dat ik ooit zen ben geweest in de dagen voor mijn rode week.
En ik vergat mijn kind op te halen van school daar kwam ik om 15.45 achter en toen was de school dus al een half uur uit. Gelukkig is dochter lief van bijna 8 niet snel in paniek want die belde toen we net onderweg waren gewoon op, totaal relaxed , heel gewoon van hoe laat kom je?? Oh erg eigenlijk, wil dit zeggen dat ze geeneens meer verbaasd zijn dat ik ze vergeet? Of dat ze heel zen zijn?
Ik heb ook iets anders gedaan vandaag en dat is dat ik 1 van de Polen stiekem (zonder dat Adolf het wist) geld heb gegeven (omdat ie altijd heel goed werkt) en die is me toch een partij bezig alles, alles in orde te maken, dat was echt een TOPzet vandaag. Het komt nog af ook voor zaterdag op deze manier.
7 reacties:
A was verantwoordlijk voor het handelen van B. Dus hij heeft die scheldpartij wel verdiend.
17 april 2009 om 08:04Is 29 keer herhalen niet genoeg?
Ik vind het echt waardeloos, zo weinig respect voor iemands wensen.
Ik vroeg me al af hoe lang je het zen gevoel ging vasthouden... Niet zo lang dus! ;-) Hihihihi.. geeft niets, hoor, want ik zou ook uit mijn vel gesprongen zijn!!!!
17 april 2009 om 08:58overigens... het gebeurt iedereen weleens dat ze iemand vergeten op te halen. Ooit heb ik onze hond een hele ochtend aan school laten staan. Gewoon vergeten op te halen toen ik de kinderen naar binnen bracht. Om 11.00 uur belde de juf van middelste of ik niet iets miste. Ze hadden hem maar in de klas genomen... *schaam*
Enne.... werkende, verhuisende moeders verdienen een lintje!! Geen bos bloemen... Da's veel te weinig eer!!! (gelukkig bestaat er moederdag waarin de zelfgemaakte kadootjes van de kinderen alles weer goed maakt!! ;-) Hahahaha)
Rule by fear! Dat werkt het best bij die gasten.
17 april 2009 om 09:16Ik ben dochterlief ook wel eens vergeten. Dacht ik dat het donderdag was en ze over zou blijven. Maar het was vrijdag. Een andere moeder was zo attent om me even te bellen. Anders had dochterlief er tot een uur vijf gestaan misschien!
Ongeloofeloos dat ze het dan nog gepresteerd hebben. Nog even afzien meid, en het leed is geleden.
17 april 2009 om 11:58Ik lach me rot om je blogs! Echt geweldig beschreven! Ik zie het ook zo gebeuren hoor, zo'n hork die zijn vingers aan je muur afveegt, lullo's.
17 april 2009 om 22:17Oh ja, nog even een vraagje: mag ik een link op m'n weblog naar jou zetten? Ik denk; ik vraag het even netjes...
17 april 2009 om 22:31Ik kan me zo'n verhaal ook nog herinneren van de tandarts waar ik toendertijd werkte. Werklui moesten achter het plafond zijn. Nog gewaarschuwd, geen zwarte vingers op het witte plafond (iedereen ziet dat natuurlijk als je achterover in de behandelstoel ligt) en wat denk je????
19 april 2009 om 12:29Juist, een heel spoor van zwarte tengels op het plafond.
Tandarts heeft overigens ALLE vieze plafondplaten laten vervangen door die gasten MET HANDSCHOENEN AAN!!! hahaha
Groetjes,
Simone
Een reactie posten