Ik ben dit boek aan het lezen. Het begint met het moment dat de moeder van Natalee het telefoontje krijgt dat haar dochter vermist is op Aruba.
De moeder vliegt met vrienden naar Aruba om haar dochter te zoeken, weken verblijven ze op het eiland.
Verbijsterd ben ik over het feit hoe de politie daar te werk is gegaan met de informatie die ze hadden en hoe vader Paul van der Sloot gehandeld heeft.
Verbijsterd ook dat Joran van der Sloot vrij rondloopt, vanaf dag 1 liegt hij de ene na de andere verklaring bij elkaar en ze doen er niets mee.
Het zal je dochter maar zijn.
Wekenlang hebben vader en moeder hoop dat ze Natalee zullen vinden en zoeken in elke hoek van het eiland, wanhopig, elke tip wordt nagegaan, elk crackhuis, prostitutiehuis wordt uitgekamd......zonder resultaat zoals iedereen weet.
Dan komt het moment dat je je er bij neer moet leggen dat je dochter dood is en dat je naar huis moet maar hoe kun je je kind achterlaten op Aruba en zelf naar huis gaan? Het relaas van een wanhopige moeder......
2 reacties:
Dat heb ik me heel vaak afgevraagd wanneer is het moment dat je weer naar huis gaat.
12 september 2008 om 12:48Denk zolang er niets gevonden wordt en niemand echt de waarheid verteld je altijd in onzekerheid zal leven.
Lijkt me erg, heel erg.
groetjes Fonneke
Ja dat is inderdaad verschrikkelijk. Dat is de angst van iedere ouder denk ik, dat je bericht krijgt dat er iets met je kind is. En dat gaat nooooit over,al zijn je kinderen nog zo oud! groetjes nelis
13 september 2008 om 10:51Een reactie posten