Ik ben druk, waarmee weet niemand, ik ook niet, maar ik ben echt heel erg druk.
Druk met onzin.
Met dingen doen die niet echt hoeven/moeten/nut hebben.
Dingen die ik zou moeten doen, die wel nut hebben, doe ik niet.
Ik kom er maar niet in.
Ben nog op vakantie, geestelijk dan.
Lichamelijk ben ik in Harderwijk maar geestelijk nog lang niet. Ik sluit het buiten, wil hier niet zijn, ben bang dat als ik besef dat ik hier ben, compleet in een depressie belandt of zo.
Kan het nog niet aan: dit saaie donkere trieste weer, dit huis wat altijd te vol, te rommelig en vooral te donker is!
Moet snel aan de lamp, je weet wel lichttherapie tegen winterdepressies,of prozac, of op vakantie, ik word nl gek in dit donkere hol.
Gisteren bij Blokker een schoenenrek gehaald wat je aan de deur kan hangen. Dacht; lekker is de troep opgeruimd hier in de hal. Want 7 kinderen hebben veeeeeeeel schoenen en die staan allemaal in de hal. (bij gebrek aan ruimte ergens anders in huis)
Als ik net heb opgeruimd is het netjes, staan ze onder de trap, op een schoenenrek wat veel te klein is en dus staan ze met 3 - 4 paar op elkaar gestapeld. Dit gaat goed tot een van de kids schoenen nodig heeft (nooit dat paar dat bovenop ligt natuurlijk grrr) en de berg dus naar beneden stort.
Maar ik zag in de Blokkerfolder dit praktische schoenenrek goed voor 36 paar schoenen voor maar 15 euro, een goedkope oplossing dacht ik voor veel irritatie, kan mooi aan de binnenkant van de gangkast bevestigd worden en niemand die het (de rommel) ziet.
Kijk rommel heb ik altijd graag in lades of kasten dan hoef ik het niet te zien zolang ik die kast of la niet open trek. (struisvogelpolitiek I know)
Rek eindelijk in elkaar met hulp van manlief (zelfs daar had ik de puf niet voor) , wat blijkt???
Kan dit kreng alleen aan de BUITENkant van de deur hangen.
Duh.......
Nee, dat is mooi, een schoenenrek middenin de hal, in het zicht meteen als je binnenkomt en dan heb ik het nog niet over de geur.
Nou het hangt er want ik moet ergens naartoe met al die schoenen, het ziet niet uit, ik weet het, maar in dit huis met zoveel kids denk je even niet meer aan een MOOI interieur maar vooral aan PRAKTISCH.
Ik kan nogal eens lekker overdrijven in mijn blog maar dit is niet overdreven, dit is de keiharde werkelijkheid, dit huis is VEEL TE klein, teveel mensen , te weinig ruimte en teveel spullen (maar je hebt nu eenmaal kleding en schoenen nodig, kijk van mij mogen ze best naakt de straat op maar dat mag nu eenmaal niet van de wet) en WE PUILEN ERUIT !!!
Ik kampeer gewoon het hele jaar door.
Vandaar dat ik kamperen ook haat, ik doe het nl al elke dag, al 2 jaar lang (dit was een tijdelijke oplossing die nu al 2 jaar duurt).
En ik heb het gehad, vandaag kan ik er even niet meer tegen, ik wil ruimte, wil zon, wil licht, wil kasten, wil een opgeruimd clean huis, wil mooie spullen, wil een mooie vloer (deze vloer is nl ook schrikbarend!!), wil plaats voor mezelf. AAAAARRRRGGGHHHHHH
Gelukkig gaan we bouwen en duurt dit helemaal niet lang, nog maar 1,5 jaar (aaaaaahhhhhhhh) en dan zitten we in ons huis. Hoe hou ik dit nog 1,5 jaar uit??????
HELP!
2 reacties:
Ohhh...Wat herkenbaar!!!
26 augustus 2008 om 12:44Ik word ook altijd depri van donkere ruimtes, rommel en van een leven lang kamperen.
(Chagarijnig reden n.1 bij mij.)
Wat die rommel betreft: Soms gewoon maar even een oogje dichtknijpen ;-( en laat je perfectionisme soms even varen.
"Als 't niet KAN zoals 't MOET, dan MOET 't maar zoals 't KAN"
Sterkte!
Help ik wordt al van het lezen moe durf de trap niet eens op omdat het lijkt daar de bom ontploft is. En niet omdat ik geen ruim huis heb of omdat we er met heel veel mensen wonen, maar wel met een stel kids die er zo'n puinhoop van maken en een man die niet doorheeft dat voor alle kleuren was er een wasmand staat zodat ik niet steeds alles uit hoef te zoeken, dat ik nu de handdoek in de ring heb gegooid. Er breekt iemand vanzelf zijn been dan ga ik vrolijk met een fruitmand op ziekenbezoek. De kast op de overloop moet nog steeds gebouwd worden, jarenplan, de zolder wil ik het niet eens over hebben, daar is een kantoortje, zeg gerust slagveld.
26 augustus 2008 om 13:43Denk dat ik de aannemer bel die voor mij de kast aftimmerd, dan bestel ik een grote kontainer waar ik de hele bende ingooi, wie wat kwijt is kan daar in zoeken.
Vervolgens mag de aannemer een paar gaten in het dak zagen voor grote dakramen. Maak voor mezelf een hoek en leg op tafel beneden een agenda waarin de tijden staan dat ik "spreekuur" heb. De schema's wat er in huis moet gebeuren en wie wat moet doen liggen ernaast, keurig gelammineerd. soms ben ik het zo zat kan me jou goed voorstellen, overleven in je eigen huis .
Sterkte.
Groetjes Fonneke
Een reactie posten