Mijn oudste kwam laatst thuis en zei:"Ik heb een kutnaam, letterlijk en figuurlijk".
Uh ja, dat is waar , zei ik, ik wist het niet toen ik hem die naam gaf bij zijn geboorte, mijn ex vond het een mooie naam, had die naam wel eens gehoord in Frankrijk en zodoende.
Ik had in het Nederlands dat woord nog nooit gehoord, nog gelezen of gebruikt dus wist echt de betekenis niet.
Een paar jaar geleden las ik het ineens in een artikel en kon toen alleen maar hopen dat niemand het ooit zou zeggen tegen hem en dit woord gewoon in de vergetelheid zou geraken.
Jammer maar helaas , iemand (meisje natuurlijk) kwam het woord ergens tegen, in no time wisten alle meiden van de klas het en werd Yoni een beetje gepest. Hij wist absoluut niet waar het over ging totdat ze hem het wel even wilden uitleggen met veel gelach dat dat 'goddelijke doorgang' betekende, ik zou ook dat niet hebben begrepen maar hij wel , hij wist meteen wat de dames bedoelden.
Gelukkig zit hij op een leuke school, en een nog leukere klas en is hij redelijk populair en bleef het bij een beetje begekken. Maar toen hij thuiskwam was wel het eerste wat hij vroeg wat ons in hemelsnaam bezield had om hem zo'n kutnaam te geven??
Gelukkig zit hij op een leuke school, en een nog leukere klas en is hij redelijk populair en bleef het bij een beetje begekken. Maar toen hij thuiskwam was wel het eerste wat hij vroeg wat ons in hemelsnaam bezield had om hem zo'n kutnaam te geven??
"Als je mijn naam intypt op google mama en dan op afbeeldingen dan zie je alleen maar vagina's en daar staat mijn foto dan ook nog tussen" zei hij en moest toch wel enigszins lachen. "Ja ik begrijp dat je hier niet blij om bent schat maar kan er niets aan veranderen, je bent niet de enige met die naam gelukkig en zeg nou zelf, altijd beter dan Joran. Je zal maar Joran heten dat is pas erg".
"En je bent in de klas niet de enige gelukkig met een kutnaam want Minou dat heeft in het frans exact dezelfde betekenis".
Gelukkig vat hij het allemaal goed op en een trauma zal hij er niet aan overhouden.
4 reacties:
oh wat zielig....lieke
13 februari 2008 om 09:45zo dus
13 februari 2008 om 09:46ik heb erg gelachen om dit stukje. Hij kan niet meer stuk, die zoon van je, stoer.
14 februari 2008 om 00:04trouwens de stukjes komen wel weer, het borrelt geregeld
groetjes
ja lachen he. Gelukkig, want elke dag kijk ik maar zie niets nieuws.....
14 februari 2008 om 08:38Een reactie posten