28 en 29 mei voorjaarsfair, kom je ook? meld je aan op: tuttemerull@me.com

BAH


Ik wilde een stukje schrijven
Over Wouter Bos die ermee stopt.
Over Patricia Paay die zalm eet om jong te blijven.
Over mijn depribui.
Over dit weekend met 7.
Over van alles eigenlijk ..
Maar toen las ik HIER en leek alles zo ontzettend niet belangrijk en kan ik alleen maar huilen en hopen en bidden (ja dat doe ik in extreme gevallen) en nu ga ik in bad want ik vind het allemaal zo verdomde oneerlijk soms in deze wereld.
Soms vind ik het leven KUT , ja geen proper woordje maar het dekt voor mij de lading, zo zwaar, zo oneerlijk, zo gemeen, zo KUT dus.
Dus ik ga lekker depri in bad liggen janken en me druk maken over zoveel oneerlijkheid.
O ja en wie niet geeft aan KIKA is een oen , een ongelooflijke oen.



16 reacties:

Ik moet ook even.............
echt KUT ditte...................

12 maart 2010 om 12:15  

Ja soms vraag je je af hoe alles verdeeld kan worden in de wereld. Kinderen die doodziek worden, triest.
Ik hoop dat je toch een beetje kracht vind om wat van je dag te maken.
Groetjes Madelon

12 maart 2010 om 12:25  

Laat ik nou maar geen drie-letter-woorden gebruiken, want voor je het weet brrekt de hel hier weer los, maar het is k hoofdletter K!!!

12 maart 2010 om 12:36  

Ja. KUT is ook het eerste woord dat me te binnen schiet als ik lees over Emilie.

12 maart 2010 om 12:56  

daar voeg ik me bij aan!!!!!

12 maart 2010 om 13:09  

Wat is het leven dan oneerlijk, niet ? En dan denken we even niet over een sukkel als Bos .. ( ik ben blij dat hij de politiek verlaat net als dat mens van de SP, het ruimt goed op )

groetjes en fijn weekend, Elise

12 maart 2010 om 13:12  

Ik ook ff,,,, Héél erg KUT

12 maart 2010 om 13:30  

Ja, kinderen en jonge mensen met kanker: het gaat nergens over, het is te erg...
Maar jouw leven gaat ook door, dus ook logisch dat je opziet tegen een weekend met 7; je het jammer van Wouter vindt; je derpi-bui zat bent en je stoort aan PP die zalm eet. Niets menselijk is ons vreemd tenslotte.

12 maart 2010 om 13:57  

Ik moet ook ongesteld worden... en ik kan niet eens badderen... zit nu al de hele dag te huilen om niets! Bah!! Wat een rotbericht hè??

12 maart 2010 om 15:41  

Als ik dat soort berichten lees slaat mij altijd een verlammende angst om het hart! Het zal je kind maar zijn, zo verschrikkelijk....
En je voelt je zo machteloos...ben van de week donater geworden van Kika en meer dan dat en een kaartje kan ik niet doen...

12 maart 2010 om 16:33  

Ja Ilse, het ís ook te erg, kinderen die zó ziek zijn en ook dat je er helemaal niets aan kan doen om haar beter te maken. En als je dan ook nog ongesteld moet worden....pfffft soms is het ook gewoon even teveel meid.
En La Paay....die eet dan wel zalm, maar haar kerel is gillend weggerend...da's ook wat!

12 maart 2010 om 16:44  
inge zei

ik wou dat ik een bad had. en al helemaal zo eentje als op het plaatje. maar dat volledig terzijde. dat snap je. en ik snap jou. zoveel narigheid is amper te verwerken, zelfs op afstand. en juist dan denk ik, bidden? naar wie?
en doe het dan toch..

12 maart 2010 om 17:15  

Alles is zo betrekkelijk. Zeker als je zulke berichten leest. Ik zie die blog op steeds meer volglijstjes staan. Aan de ene kant begrijp ik het wel, dat je meeleeft en wilt weten hoe het daar gaat. Aan de andere kant, je maakt het jezelf daar ook extra moeilijk mee. Want het is ongelooflijk oneerlijk en naar en verdrietig en akelig als zo'n klein meisje zo ziek is en niemand weet hoe dat gaat eindigen. Maar om het steeds op te gaan zoeken. Dat doe ik niet hoor. Noem het struisvogelgedrag, maar ik ken mezelf en weet dat ik me dat veel te veel ga aantrekken. Soms kom ik via een van jullie toch weer bij Emilie uit en dat is dan genoeg. Klinkt dit allemaal heel stom? Dan sorry. Maar zo voel ik het nu gewoon.

12 maart 2010 om 20:26  

@Toakse; Welkom tot het echte leven! Klopt!! het is struisvogelgedrag van je! Heb ik zelf ook jaren gedaan, vooral niet kijken naar zieke kinderen, want dan zijn ze er niet! Nu heb ik zelf een kind met kanker! Dus niet kijken helpt niet, het hoort bij het leven!
@ Elise; Jij vindt Wouter een sukkel? Ik vind Wouter een bikkel om zo'n besluit te nemen!!! Hij kiest voor zijn kinderen! Hij heeft zich jaren kapot gewerkt en nu wil hij het anders!
@Ilse; nu toch maar gereageerd.....
Schrijf gerust over Miki, zieke kinderen mogen niet verstopt worden, omdat het eng is! Het zijn kinderen, hele mooie kinderen. Mijn kind zonder haar is prachtig!
liefs.

13 maart 2010 om 08:20  

het is zo k*t...maar het is nu een maal zo..gelukkig kan je relativeren..maar met je eigen sores nooit af aan die van een ander hoor...ieder krijgt "kracht naar kruis" zoals Nicolaas Beets al zei..

en even gruwelijk OT: mijn ene schoonzoon is kok, mijn andere banketbakker....jammer dat ik maar 2 dochters had..hahahaha
Alleen ze werken allebei in een ander beroep...dus verder exclusief voor "moi..."

13 maart 2010 om 08:46  

Het hele verhaal laat mij niet los, ik weet gewoon ook niet wat te schrijven. Toen mijn moeder overleed hadden we bussen in de kerk staan voor KIKA, ruim 1000 euro hebben we toen opgehaald. En hier in de babywinkel om de hoek gaat ook een gedeelte van de aankopen naar KIKA, die worden dus al steenrijk van mij ;-)

13 maart 2010 om 20:37