28 en 29 mei voorjaarsfair, kom je ook? meld je aan op: tuttemerull@me.com

Anky en poezen


Gisteren was ik met Elvis bij de dierenarts , voor zijn derde inenting en tevens laatste, over een jaar pas weer gelukkig. Want hij vind het verschrikkelijk, jankt de hele boel bij elkaar zit te shaken alsof ie Marijke Helwegen heet ,  piest van schrik/pijn de hele tafel vol en wil maar een ding: naar ons toe.
Gisteren was de dierenarts er niet en was het een vervangster. (type Anky van Grunsven en dan vooral : The teeth)
Bonfire, uh sorry : de dierenarts vind denk ik chihuahua's een niet zo'n leuk soort hond  want ja daar heb je me toch een ras uitgekozen zei ze... (nee jij ziet er lekker uit)
Die honden zijn amper zindelijk te krijgen die begrijpen rond een maand of 6 pas dat ze buiten moeten plassen. 
Het zijn hele zenuwachtige honden en je moet hem met 8 maanden maar laten castreren anders rijdt ie de hele dag op een speeltje want dat doen die chihuahua's ze zijn totaal oversext... 
En socialiseren want die chihuahua's die worden anders van die angstbijtertjes.
(ja mevrouw zat op haar praatstoel en moest het even kwijt)
Ik stond het tandenknarsend aan te horen en was echt pissig want kom me niet aan mijn hond ja.

Nou ik hoop dat Elvis het heel goed in zijn oren geknoopt heeft en dat ie dat gezicht op zijn netvlies gebrand heeft zodat ie de volgende keer eens goed kan bijten met die kleine scherpe tandjes van hem. 

Na ons kwam een mevrouw binnen met een tijger poes in een hokje die al bij de deur begon te blazen en zijn tanden en klauwen liet zien, volgens de secretaresse een echte duivel, die niet te behandelen valt omdat ie een hekel heeft aan paarden dierenartsen .
O en toen had ik zo'n schik hè mensen , alles wordt vanzelf opgelost, dit is je verdiende loon dacht ik,  brave poes.





Ik was op weg naar Baarn, daar moet ik vaker naartoe dus eigenlijk rijdt ik er blindelings heen, eigenlijk zeg ik,  want ik kan dus gewoon niet zonder navigatie bleek vanochtend weer eens .

En niet omdat ik de weg niet weet , nee die weet ik wel, maar omdat ik anders de afslag mis, omdat ik gewoon muziek aan het luisteren ben, zit te telefoneren, of te mijmeren maar op de borden let ik niet omdat er altijd een stem is die zegt Turn right (ja die van mij is in het Engels)
or left natuurlijk als ik naar links moet want zo slim is dat ding wel, dat ie altijd de goede richting aan geeft.
Want ja als ik naar muziek zit te luisteren of aan de foon dan wordt alles gewoon onderbroken want die mevrouw wil meteen aandacht en gilt dan door de auto en ja dan kan je gewoon die afslag niet missen, je schrikt wakker en kan nog net je stuur naar links of rechts gooien.
En hoe harder de muziek aanstaat hoe harder ze gilt dat is soms best schrikken hoor.

En omdat ik het helemaal gewend ben ernaar te luisteren miste ik 2 afslagen vanochtend en daar kom ik dan niet meteen achter hoor , pas als het me niet meer bekend voorkomt dan gaat er een lichtje branden. Laat dus , kilometers verder pas. En dan moet je omrijden of terug rijden en dat kost tijd, veel tijd. En dat is niet handig als je haast hebt , niet handig.
Dus conclusie: navigatie aan,  ook al ken je de weg Ilse.

O enne weet je wat? mijn zusje komt zo... en dat is leuk, heel leuk.
Nu ga ik snel nog even wat puinruimen anders ziet het er zo ongezellig uit hier tussen de verfpotten...

Nog even dit: ik woon op steenworpafstand van het dolfinarium en ik zie meutes mensen aan me voorbij trekken die met zijn allen hutje mutje dat Dolfinarium ingaan en ik snap er niks van , echt niks,  wat je er aan vind om met zoveel mensen in bermuda's en crocs (ja het is om te gruwelen) in een park rond te hangen. Het is zo druk je mag blij zijn als je een glimp van een dolfijn kan opvangen. 
Enfin moeten ze ook helemaal zelf weten.
Crocs , bah.