28 en 29 mei voorjaarsfair, kom je ook? meld je aan op: tuttemerull@me.com

Iemand???


Nou ik twijfel al sinds woensdag of ik het er nu wel of niet over moet hebben.
Maar ik ben nu eenmaal een open boek dus vooruit. En ik kan wel wat peptalk gebruiken.
Ik zal bij het begin beginnen:
Ik heb al een jaar last van mijn voet, pijn die vooral 's avonds en 's nachts op komt zetten en 's ochtends als ik net uit bed stap, dan ben ik mega stijf en wil die voet echt niet, na een half uurtje gaat dat langzaam weg en merk ik er niet veel meer van (af en toe alleen bij een bepaalde beweging) tot ik weer 's avonds in de bank plof, dan komt de pijn opzetten.
Enfin verschillende keren zijn er röntgenfoto's gemaakt maar daar is niets op te zien.
Steunzolen geprobeerd op advies van de arts maar ook dat helpt niet.

Toen natuurlijk de drukke periode van verbouwen, verhuizen. De pijn in mijn voet bleef wat er bij kwam was een krakende enkel elke ochtend en steeds moeilijker lopen bij het opstaan maar dat trekt altijd weg als ik eenmaal goed in de benen ben.
Af en toe stijven handen en pijnlijke vingers maar dat wijdde ik aan heel veel dozen vouwen en inpakken dus ik dacht er eigenlijk niet zo bij na.
Dit duurt dus zo al maanden.

Woensdag: dikke opgezette handen en enkels en zeer pijnlijke gewrichten en handen.
Naar de dokter, ik doe daar mijn verhaal en hij denkt aan reuma. Ook omdat ik psoriasis heb en de combinatie van mijn klachten en psoriasis doet hem daaraan denken.
Sinds woensdag gaat het bergafwaarts met me, steeds stijver en steeds meer pijn overal in mijn lijf en moe.
In mijn hoofd gebeurt van alles *denk denk denk*, je gaat eens zoeken op internet en dan kom je vaak op reuma uit maar ook op dingen die je echt niet wil lezen.
Ik voel me zo onderhand een grote zenuwpees die alleen nog maar hele erge ziektes in haar hoofd heeft als je geen hypochonder bent zou je het worden en hoop zo onderhand op reuma, dat zou al een opluchting zijn.

Bloed is geprikt maar daar kan zomaar niets uitkomen volgens de huisarts en dan moeten er meer onderzoeken komen, volgende week de reumatoloog bellen en een afspraak inplannen dan weer onderzoeken dus dan ben ik zo dagen-weken verder.
Gek word ik er van .
Dus herken je hier iets in zeg het me.......





De kinderen zijn sinds woensdag weer in Weert en het is weer heerlijk rustig in huis.
Gisteren belde kleinste in tranen op: Mahamaaaaa ik heb een bult op mijn hoooooofddddd, een heeeellleeeee dikkkeeee buhult want ik ben gevahallen. snik.
Ah schatje , ze was natuurlijk erg zielig en moest even getroost worden door haar moeder.
Dus even lekker overdreven meegedaan en dat luchtte op , begrip had ze nodig en begrip kreeg ze want over de telefoon ben ik altijd zeer begripvol. En een hele dikke bult ja dan ben ik een ei want dat vind ik echt zielig voor mijn kleine meisje die echt heel heel erg verdrietig was en ik was dus echt op mijn best mensen qua troosten. 

Vandaag belde ik even terug om te weten hoe het met die verschrikkelijke grote bult ging op haar hoofd en ik hoorde van ex dat die bult een nietszeggend bultje was geweest die veroorzaakt was door het feit dat mevrouwtje ruzie had gemaakt met grote broer en toen achter hem aan rende en tegen de deur knalde.
Dat had ze even vergeten te zeggen tegen haar moeder, slimme doos, wetende dat ik dan niet zo meegaand zou zijn geweest natuurlijk. 
Maar goed vandaag waren ze aan het golfen de kids dus pret voor tien met hun papa en nu maar hopen dat ze geen ruzie krijgen en elkaar met de golfclubs de harsens in slaan.